Editorial # 3 Θανάσης Αυγερινός

Αγαπητοί αναγνώστες!
Κρατώντας στα χέρια το τρίτο, φθινοπωρινό μας τεύχος, μπορούμε με χαρά να
διαπιστώσουμε ότι το πείραμά μας πέτυχε. Ένα περιοδικό-αλμανάκ για την
Ελλάδα, την Κύπρο και εν γένει τις ιστορικές, αλλά και τις σύγχρονες
σχέσεις του ελληνικού κόσμου με τη Ρωσία, σε όλες τις οικονομικές,
πολιτικές, πνευματικές και πολιτισμικές εκφάνσεις τους, όπως αυτό που
γεννήθηκε στη Μόσχα φέτος την άνοιξη, ήταν απαραίτητο, άρα δικαιούται να
ζήσει. Κάλυψε ένα μεγάλο κενό, χάρη στη βοήθεια των χρηματοδοτών του και
των φίλων-ομοϊδεατών, που συνεργάζονται για τη σύνταξη και δωρεάν διανομή
του, αλλά προπαντός χάρη στους αναγνώστες του, όλων όσων του έδωσαν μια
θέση στην καρδιά τους, χαρίζοντάς του το χρόνο, την προσοχή και τις
παρατηρήσεις τους και εξαντλώντας το τιράζ των δύο πρώτων τευχών, που
έγιναν σχεδόν συλλεκτικά.
Αυτό που μπορούμε να υποσχεθούμε είναι ότι θα κάνουμε ό,τι περνά από το
χέρι μας για να αναπτυχθεί και να δυναμώσει ακόμη περισσότερο η φωνή και η
επιρροή της έκδοσής μας, αλλά και να γίνεται διαρκώς πιο ενδιαφέρον το
διαρκώς ανανεούμενο – όπως ελπίζουμε να διαπιστώσετε – περιεχόμενό της,
ώστε να μη θέλετε να αποχωριστείτε τα τεύχη μας, ακόμη κι αν τα έχετε
διαβάσει.
Δεν σας κρύβουμε ότι το πάθος για την υπόθεση αυτή και οι φιλοδοξίες μας
είναι πολύ μεγάλες. Φθάνουν και ξεπερνούν εκείνες των αρχαίων θαλασσοπόρων
και περιηγητών, που ένωσαν την Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο με τη Μαύρη
Θάλασσα και την Αζοφική και ακόμη πιο πέρα με την Κασπία και τη Βαλτική.
Όνειρό μας μια μέρα τα τεύχη του «Ελλάδα» να φθάνουν για να γεφυρώσουν τις
αποστάσεις αυτές κι ως τότε να τις εκμηδενίσουν, ταξιδεύοντας μαζί σας στις
γεύσεις και τα αρώματα, στο χώρο και το χρόνο, στην κοινή ελληνορωσική
μνήμη.