Η Ελλάδα και ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος Γιούρι Ντ.Κβασνίν

Στις 3:00 π.μ. της 28ης Οκτωβρίου 1940 ο Πρέσβης της Ιταλίας στην Αθήνα παρουσίασε στον πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά τελεσίγραφο με την απαίτηση να παραδοθεί η Ελλάδα στην φασιστική Ιταλία. Στο τελεσίγραφο αναφερόταν ότι «η ελληνική κυβέρνηση έλαβε θέση, η οποία όχι μόνο εμποδίζει την ανάπτυξη ειρηνικών σχέσεων καλής γειτονίας με την Ιταλία, αλλά έρχεται και σε αντίθεση με τη δεδηλωμένη από την Ελλάδα πολιτική της ουδετερότητας». Ως παραβίαση της ουδετερότητας χαρακτηριζόταν η παροχή των ελληνικών λιμένων, ακτών και κόλπων στον βρετανικό στόλο. Στη συνέχεια η ελληνική κυβέρνηση κατηγορείτο για «προκλητικές ενέργειες εναντίον του αλβανικού πληθυσμού», «υποστήριξη της τρομοκρατίας», «επιδίωξη να επανεξεταστούν τα σύνορα» και «προετοιμασίες για πολεμικές ενέργειες εναντίον της Ιταλίας». Λόγω αυτών ο Μουσολίνι ζήτησε να επιτραπεί η είσοδος ιταλικών στρατευμάτων στην Ελλάδα «ως εγγύηση της ουδετερότητάς της και της ασφάλειας της Ιταλίας». Η ισχύς του ιταλικού τελεσιγράφου εξέπνεε στις 28 Οκτωβρίου στις 6 το πρωί, δηλαδή ήδη σε 3 ώρες μετά την επίδοσή του, γεγονός που μιλά για τη βεβαιότητα του Μουσολίνι στη στρατιωτική λύση της ιταλο-ελληνικής σύγκρουσης. Στην ιταλική κυβέρνηση ήταν σαφές ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να δεχθεί τους όρους του τελεσιγράφου.

ολόκληρο το κείμενο στα ρωσικά