"Ευλογία" για τη Ρωσία η ουκρανική επανάσταση

του Dmitri Trenin

Η ουκρανική «επανάσταση του Φεβρουαρίου» ορισμένες φορές περιγράφεται ως ένα μεγάλο πλήγμα για τη Ρωσία και τον πρόεδρο Vladimir Putin προσωπικά. Στην πραγματικότητα, μπορεί να αποτελεί ευλογία και για τους δύο.

Πρώτον, διότι έχει θέσει τέλος στις διπρόσωπες πολιτικές της κυβέρνησης του προέδρου Viktor Yanukovych, παίζοντας με τη Ρωσία και τη Δύση.

Δεύτερον, διότι ο πρόσφατος θρίαμβος της δυτικής Ουκρανίας στο Κίεβο, υποχρεώνει τις ρωσόφωνες ανατολικές και νότιες περιοχές να προσπαθήσουν να προστατεύσουν τα δικά τους συμφέροντα. Μια αποκεντρωμένη Ουκρανία που μπορεί να προκύψει, θα ήταν το καλύτερο για τη Ρωσία.

Τρίτον, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει τώρα να βοηθήσει στη διάσωση της Ουκρανίας και να αρχίσει να πληρώνει για τον εκσυγχρονισμό της Ουκρανίας, ο οποίος τελικά θα βελτιώσει τις επιχειρηματικές συνθήκες στην περιοχή για όλους, συμπεριλαμβανομένης και της Ρωσίας.

Τέταρτον, από τη στιγμή που η Ρωσία δεν χρωστάει τίποτα στους νέους would-be κυβερνώντες του Κιέβου, μπορεί να διανείμει την υποσχόμενη οικονομική βοήθεια προς τη χώρα πιο σοφά.

Αυτά είναι τα θετικά. Η κατάσταση στην Ουκρανία ωστόσο παραμένει ιδιαίτερα αβέβαιη. Μια νέα ισορροπία εξουσίας –είτε στο Κίεβο είτε μεταξύ του Κιέβου και των περιφερειών ή μεταξύ των περιφερειών- δεν πρόκειται να σχηματιστεί, τουλάχιστον για μήνες.

Η απειλή ενός εμφυλίου πολέμου συνεχίζει να υφίσταται. Οι ριζοσπαστικοί όλων των πλευρών εξοπλίζονται και γίνονται όλο και πιο επιθετικοί.

Η Κριμαία είναι ένα ευαίσθητο σημείο. Μια διαμάχη εκεί μπορεί να χρησιμεύσει ως πύλη για την άμεση εμπλοκή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η Μόσχα θα χρειαστεί πολλή ψυχραιμία για να προστατέψει τα ενδιαφέροντά της εκεί και να αποφύγει να παγιδευτεί.

Όσον αφορά τη ρωσική εγχώρια πολιτική, η αποπομπή του Yanukovych δεν είναι κατ’ ανάγκη γραμμένη στον τοίχο για τον Putin.

Είναι αλήθεια πως η κρίση στην Ουκρανία έχει αποδείξει το πόσο εύθραυστη είναι η σχετική σταθερότητα που υπάρχει στη Ρωσία. Ωστόσο, «η Ρωσία δεν είναι Ουκρανία», για να χρησιμοποιήσει τη διάσημη φράση του Leonid Kuchma, σε όρους πολιτικού πολιτισμού, ανταγωνιστικών εθνικών βιωμάτων ή στο επίπεδο και στη δομή του προσωπικού εισοδήματος. Η επανάσταση του Φεβρουαρίου της Ουκρανίας, μπορεί να εμπνεύσει κάποιους Ρώσους, αλλά σίγουρα θα τρομάξει πολύ περισσότερους –ιδιαίτερα καθώς τα όνειρα των Ουκρανών να γίνουν δεκτοί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να δουν το βιοτικό τους επίπεδο να βελτιώνεται σημαντικά, είναι απίθανο να γίνουν πραγματικότητα για κάποιο καιρό ακόμη. Αντιθέτως, η ανατροπή του κλεπτοκρατικού καθεστώτος της διπλανής πόρτας μπορεί να ενισχύσει το χέρι εκείνων εντός της Ρωσίας που θέλουν τόσο ισχυρότερο όσο και «καθαρότερο» καθεστώς.

Πηγή: capital.gr