Οι ρώσικες business των εφοπλιστών Charles Clover

Το ενδεχόμενο που μελετά η Μόσχα για απελευθέρωση των εξαγωγών LNG και σε άλλες εταιρίες πέρα από τον κολοσσό της Gazprom, καθώς κινδυνεύει να αμφισβητηθεί ο κυρίαρχος ρόλος της στην παγκόσμια «σκακιέρα» της ενέργειας, αλλά και τα κοιτάσματα που εκμεταλλεύεται κυρίως στην Αρκτική, ανοίγουν νέους... δρόμους και για τα πλοία Ελλήνων εφοπλιστών που διεκδικούν μια θέση στο «πάνθεον» των ισχυρών που κάνουν business με τους Ρώσους.

Το μεγάλο παιχνίδι παίζεται αυτή την στιγμή γύρω από το μεγάλο project Yamal LNG στην ομώνυμη χερσόνησο. Ένα «χρυσό» κοίτασμα, το οποίο βρίσκεται υπό την εκμετάλλευση του ρωσικού κολοσσού, Novatek, κατά 60%, από κοινού με την γαλλική Total και την Κρατική Εταιρία Πετρελαίου της Κίνας, οι οποίοι ελέγχουν έκαστος από 20%. Περιλαμβάνει την παραγωγή και εμπορία των αποθεμάτων αερίου που «κρύβονται» κάτω από τους πάγους της Αρκτικής στην οικονομική ζώνη που ελέγχουν οι Ρώσοι στην περιοχή και «προβλέπει» την ανάγκη δημιουργίας μιας καινούριας θαλάσσιας διαδρομής για τη μεταφορά του LNG από την Ευρώπη στην Ασία. Κάπου εδώ... κρύβεται και ο θησαυρός που «κυνηγούν» οι μεγάλες ναυτιλιακές εταιρίες όλου του κόσμου, καθώς η κοινοπραξία που διαχειρίζεται το project έχει ανακοινώσει πως θα χρειαστεί τουλάχιστον 16 εξειδικευμένα πλοία μεταφοράς φυσικού αερίου, χωρητικότητας 173.000 cbm προς ναύλωση. Τα συγκεκριμένα «σκαριά» θα μεταφέρουν φορτία LNG είτε ανατολικά μέσω του Βόρειου Περάσματος (Northern Sea Route) όταν οι πάγοι λιώνουν ή δυτικά μέσω μιας ευρωπαϊκής «γραμμής» τον υπόλοιπο χρόνο.

ΕΛΛΗΝΙΚΟ «ΧΡΩΜΑ»

Οι συζητήσεις που διεξάγονται το τελευταίο διάστημα με εκπροσώπους της Novatek και της Total από πλευράς των εφοπλιστών, έχουν και έντονο ελληνικό «χρώμα». Μεταξύ των ισχυρών συνομιλητών των Ρώσων είναι και ο Γιώργος Προκοπίου με την νεοεισερχόμενη στην αμερικανική χρηματαγορά Dynagas (η οποία διατηρεί συνεργασία με την Marubeni Corp.). Βέβαια, η «μάχη» που θα πρέπει να δώσει για να επικρατήσει στην «κούρσα» επιλογής των πλοίων του από την κοινοπραξία, θα είναι μεγάλη, καθώς θα έχει να αντιμετωπίσει ισχυρούς αντιπάλους, ορισμένα από τα «μεγαθήρια» των θαλασσών.

Ανάμεσα σε αυτούς, ο μεγαλύτερος Ευρωπαίος πλοιοκτήτης, John Fredriksen, οι ιαπωνικοί «γίγαντες» Mitsui OSK Lines και NYK Line, η εισηγμένη στο αμερικανικό χρηματιστήριο Teekay LNG και η σουηδική Stena LNG.

Ο Γιώργος Προκοπίου έχει ως «όπλο» στην φαρέτρα του και τις προηγούμενες δουλειές που έχει κάνει με τους Ρώσους. Είναι μάλιστα από τους πρώτους Έλληνες ισχυρούς των θαλασσών που έκαναν business μαζί τους. Πιο συγκεκριμένα, πριν από έναν χρόνο περίπου, το LNG carrier του στόλου του, «Ob Riven» με δυνατότητα μεταφοράς 150.000 κυβικών μέτρων φυσικού αερίου, διέσχισε την Αρκτική μέσω της Νότιας Διαδρομής, με προορισμό την Ιαπωνία για λογαριασμό της Gazprom, η οποία το είχε ναυλώσει για τον συγκεκριμένο σκοπό.

ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΤΗΣ GAZPROM

Εκτός από την Dynagas του Γιώργου Προκοπίου, τα «χρυσά» συμβόλαια του ρωσικού ενεργειακού «γίγαντα» της Gazprom «κυνηγούν» πολλοί ακόμη Έλληνες πλοιοκτήτες.

Η ρωσική εταιρία, η οποία θέλει να κατακτήσει το 15% της παγκόσμιας αγοράς LNG (από το 5% σήμεραhttp://cdncache-a.akamaihd.net/items/it/img/arrow-10x10.png), όπως ανακοίνωσε πρόσφατα και ο Αλεξέι Μίλερ, στρεφόμενη προς τις αγορές της Κίνας και της Ιαπωνίας την ίδια ώρα που οι «συμπατριώτισσές» της, Novatek και Rosneft, έχουν ήδη πραγματοποιήσει «άνοιγμα» προς τις συγκεκριμένες αγορές, προτίθεται να ναυλώσει περίπου 13 πλοία για διάφορα projects που σχετίζονται με τα ρωσικά συμφέροντα.

Ενδιαφέρον για συνεργασία με την Gazprom φαίνεται να υπάρχει από ελληνικής πλευράς, από ισχυρούς ναυτιλιακούς ομίλους που το τελευταίο διάστημα έχουν επιδοθεί σε ένα επενδυτικό μπαράζ ναυπήγησης πλοίων LNG, όπως ο Γ. Αγγελικούσης της Maran Gas, ο οποίος έχει παραγγείλει 11 τάνκερ, ο Π. Λιβανός με την Gaslog που έχει στο orderbook των ναυπηγείων την κατασκευή 8 δεξαμενόπλοιων και ο Γ. Οικονόμου της Cardiff Marine με 4 τάνκερ.

Όπως υποστηρίζουν αναλυτές, επωφελημένοι από το ρώσικο εμπόριο ειδικά στην Αρκτική μπορεί να είναι και εφοπλιστές που διαθέτουν στόλους από ice- class πλοία. Μεταξύ αυτών και ποντοπόρα του ομίλου Μαρινάκη και του ομίλου Τσάκου που διαθέτει 25 ice- class, αλλά και η Minerva Marine της οικογένειας Μαρτίνου, ενώ πρόσφατα παραγγελίες για τέτοιου είδους πλοία έδωσαν και η Diana Shipping του Συμεών Παληού και ο όμιλος Βαφειά.

ΔΕΛΕΑΡ ΤΑ ΕΣΟΔΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΝΑΥΛΩΣΕΙΣ

Επενδυτικό «κρεσέντο» $8,5 δισ. σε LNG carriers

Οι δρόμοι που ανοίγονται από την ανακάλυψη και εκμετάλλευση νέων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Ευρώπη, στη Ν. Αφρική κ.α. αποτελούν «δέλεαρ» για τους Greeks των θαλασσών. Οι αλλαγές στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη, τους έχουν οδηγήσει σε ένα επενδυτικό «κρεσέντο» ναυπήγησης πλοίων LNG, σε μια προσπάθεια να αυξήσουν και τα έσοδα από τις ναυλώσεις τους, αφού οι τιμές κυμαίνονται μεταξύ 90.000 και 150.000 δολ. την ημέρα.

Δεν είναι τυχαίο πως την τελευταία διετία οκτώ Έλληνες εφοπλιστές ξόδεψαν περίπου 8,5 δισ. δολ. για να «χτίσουν» σχεδόν το 50% της δύναμης καινούριων πλοίων μεταφοράς LNG. Σε 4 δισ. δολ. υπολογίζεται, σύμφωνα με τα στοιχεία ναυλομεσιτικών οίκων, αλλά και του υπουργείου Ναυτιλίας, μόνο το ποσό που δόθηκε για τα συγκεκριμένου τύπου «σκαριά» μεταξύ του 2008 και του 2011http://cdncache-a.akamaihd.net/items/it/img/arrow-10x10.png, όταν δηλ. η κρίση βρισκόταν στο peak της, καταδεικνύοντας έτσι ότι το παγκόσμιο εμπόριο ενέργειας δεν «λαβώθηκε» τόσο έντονα.

Πηγή: zougla.gr