28.08.2011 13:03
Τζούντο: Χρυσός ο Ηλίας Ηλιάδης
Μετά το Κάιρο το 2005, το Ρίο ντε Τζανέιρο το 2007 και το Τόκιο το 2010, ήταν η σειρά της τέταρτης από τις πέντε ηπείρους, να υποκλιθεί στο αγωνιστικό μεγαλείο του Ηλία Ηλιάδη.
Στο Παρίσι και στο Μπερσί, ο κορυφαίος τζουντόκα της Ευρώπης για το 2010 και το 2004, χάρισε στον ελληνικό αθλητισμό ακόμη μια μοναδική στιγμή, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία των -90 κιλών. Στην επανάληψη του περσινού τελικού στη γενέτειρα του τζούντο, ο Ηλιάδης, ο οποίος εφέτος αναδείχθηκε για δεύτερη φορά στην καριέρα του και πρωταθλητής Ευρώπης, έκαμψε την αντίσταση του Ιάπωνα, Νταίκι Νισιγιάμα, ανεβαίνοντας στο πρώτο σκαλί του βάθρου των νικητών. Ένα μετάλλιο που εκτός από (επιπλέον) δόξα, καταξίωση και ένα σεβαστό χρηματικό έπαθλο, του χαρίζει και το «εισιτήριο» για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, κλειδώνοντας ουσιαστικά την πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης, ακριβώς ένα χρόνο πριν από το μεγάλο αθλητικό ραντεβού. Και όλα αυτά, μόλις δύο μήνες, πριν η σύζυγός του Λία, φέρει στον κόσμο, το δεύτερο παιδί τους (σ.σ. και μάλιστα διάδοχο αφού πρόκειται για αγόρι), στο οποίο ο Ηλίας Ηλιάδης φρόντισε να αφιερώσει το μετάλλιο, όπως δηλαδή είχε κάνει και με τη μικρή του κόρη, Μαρία, πριν από έξι χρόνια, αμέσως μετά τη δεύτερη θέση στη διοργάνωση της αιγυπτιακής πρωτεύουσας.
«Ξέρω ποιος είμαι και θέλω να πιστεύω ότι ξέρω που μπορώ να φτάσω αγωνιστικά. Όμως ακόμη και εγώ, αυτή τη στιγμή νοιώθω τρομερή ένταση από το μέγεθος αυτής της επιτυχίας και αυτού του μεταλλίου. Νοιώθω ότι σήμερα έκανα το κάτι παραπάνω και γι` αυτό το συγκεκριμένο μετάλλιο μου προκαλεί διπλή χαρά. Το πρώτο μου παγκόσμιο μετάλλιο ήρθε στο Κάιρο το 2005, λίγες εβδομάδες μετά τη γέννηση του πρώτου μου παιδιού. Τώρα, λίγους μήνες πριν την έλευση του δεύτερου παιδιού, έχω πολλούς λόγους να του αφιερώσω ένα τόσο σημαντικό μετάλλιο», είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Ηλίας Ηλιάδης, σαφώς απαλλαγμένος από το άγχος. Όσο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου αρκέστηκε να πει ότι «κάθε πράγμα στην ώρα του. Το σίγουρο είναι ότι στο Λονδίνο θα είμαι περισσότερο προσηλωμένος σε σχέση με το Πεκίνο, όπου εκεί πήρα ένα καλό μάθημα».
Για το «μάθημα» που πήραν σήμερα οι αντίπαλοι του Ηλία Ηλιάδη, αλλά και για το αγωνιστικό πάθος του «χρυσού» Ολυμπιονίκη που άφησε κυριολεκτικά άφωνους τους χιλιάδες φίλους του αθλήματος που βρέθηκαν στο Μπερσί, μίλησε ο ομοσπονδιακός τεχνικός, Νίκος Ηλιάδης.
«Σήμερα ο Ηλίας ήταν μια `φονική` μηχανή. Τους `σκότωσε` όλους. Ήταν ασταμάτητος. Έκανε τους πάντες, παράγοντες, προπονητές, αθλητές, φιλάθλους, να μείνουν στην κυριολεξία με το στόμα ανοικτό. Δεν μπορούσαν να πιστέψουν πως ένας αθλητής, μπορεί να δείξει τόσο ταλέντο κατά τη διάρκεια μιας ολόκληρης αγωνιστικής ημέρας. Για μένα, ο Ηλίας είναι αθλητής πρότυπο που δύσκολα θα βρει αντικαταστάτη στο μέλλον. Είναι υπεραθλητής με όλη την έννοια της λέξεως. Μη ξεχνάμε ότι μιλάμε για ένα αθλητή που εδώ και 11 χρόνια, πρωταγωνιστεί σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις, χαρίζοντας στην Ελλάδα μοναδικές διακρίσεις. Η πορεία του μέσα στο χρόνο και η διάρκεια του στις αγωνιστικές επιτυχίες, είναι γεγονότα αν μη τι άλλο αξιομνημόνευτα», είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο εθνικός προπονητής.
Ο δρόμος προς τον χρυσό μετάλλιο...
Ο Ηλιάδης, τα βρήκε... σκούρα μόνο στον πρώτο αγώνα απέναντι στον Πολωνό Κράβτσικ, τον οποίο τελικά νίκησε με Yuko. Στη φάση των «32», παρουσιάστηκε... ζεστός και έκαμψε με μεγαλύτερη ευκολία την αντίσταση του Αλγερινού Λίες Μπουγιακούμπ, τον οποίο να θυμίσουμε ότι είχε νικήσει και πριν από δύο χρόνια στους Μεσογειακούς Αγώνες της Πεσκάρα.
Ο απρόσμενος αποκλεισμός του Βρετανού Γουίνστον στη φάση των «32» από τον 23χρονο Μολδαβό Ιβάν Ρεμαρένκο (σ.σ. στο παλμαρέ του υπάρχουν μόλις δύο πρωτιές στο πρωτάθλημα της χώρας του), έκανε ακόμη πιο εύκολη την αποστολή του Ηλιάδη στους «16». Σε ένα λεπτό και δέκα δευτερόλεπτα, πέτυχε μια άνετη νίκη επί του άπειρου αντιπάλου του, που του «χάρισε» την πρόκριση στον τελικό του προκριματικού γκρουπ. Εκεί τον περίμενε (όπως αναμενόταν) ο Βραζιλιάνος Ούγκο Πεσάνια, με τον οποίο ο πρωταθλητής Ευρώπης του 2011, έκανε πραγματικό... πάρτι. Ένα Waza-ari και στη συνέχεια ένα πεντακάθαρο Ippon, έφερε τον Ηλιάδη στον ημιτελικό.
Ο αγώνας που οδηγούσε στον τελικό, απλά επιβεβαίωσε τον κανόνα ότι ο καλύτερος κερδίζει πάντα. Και αυτός ήταν ο Ηλιάδης, ο οποίος για κατέβαλε τον Ρώσο, Κιρίλ Ντενίσοφ (σ.σ. για τρίτη φορά στις συνολικές τέσσερις φορές που έχουν βρεθεί αντίπαλοι) με Ippon, περίπου 50 δευτερόλεπτα πριν την ολοκλήρωση του πενταλέπτου.
Στον αγώνα για το χρυσό μετάλλιο, που αποτελούσε επανάληψη του περσινού τελικού στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Τόκιο, ο Mr. Ippon έδειξε πως ήταν και (φυσικά) παραμένει μακράν ο καλύτερος αθλητής της κατηγορίας. Περισσότερο διαβασμένος, σε σχέση με την περσινή τους αναμέτρηση, ο Ηλιάδης έφτασε σε μια πιο εύκολη επικράτηση επί του Νισιγιάμα, κερδίζοντας με Ippon σε 3 λεπτά και 31 δευτερόλεπτα, την ίδια στιγμή που το 2010 είχε χρειαστεί η διαδικασία του Golden Score για να φτάσει στην πρώτη θέση του βάθρου.
πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ