Γεύση ... ΑΠΟ ΜΟΣΧΑ Θανάσης Αυγερινός

*Ετσι πρέπει. Σε μια σωστή οικονομία της αγοράς με αρχές, δωρεάν δεν δίνεις ούτε νερό του αγγέλου σου. Πολύ περισσότερο πληροφορία, ας είναι και του δρόμου. Γι' αυτό και ο δήμαρχος της Μόσχας Γιούρι Λουσκόφ σκέφτηκε κι έβαλε μπροστά ένα σχέδιο, βάσει του οποίου μέχρι το 2003 κάθε γειτονιά θά 'χει από καμιά 50ριά υπαίθρια κιόσκια για πληροφορίες, για να ρωτά ο κάθε περαστικός το μακρύ και το κοντό του, καταβάλλοντας φυσικά το αντίτιμο.

Τα κιόσκια θα κατασκευαστούν με αυτοχρηματοδότηση, από όσους αποφασίσουν να αναλάβουν την εκμετάλλευσή τους και θα λύσουν, εκτιμάται, το σημερινό πρόβλημα, που ρωτάει, λέει, ο κόσμος να βρει κάποιον μέσα στα 12 και βάλε εκατομμύρια της Μόσχας, πληρώνει περί τις 700 δραχμές και χρειάζεται καμιά φορά να περιμένει μέχρι και μία βδομάδα: -Πού είναι η Νατάσα, που το 'σκασε με τον, ας πούμε, Μουσταφά; -Περάστε την άλλη Τρίτη και θα την έχουμε έτοιμη. Προφανώς δεν γνωρίζουν ακόμη εδώ τι θα πει Νικολούλη, που προσφέρει και δωρεάν (για σένα) εξυπηρέτηση... Οσο ζω μαθαίνω τα προβλήματα του κόσμου...

*Θα εξαφανιστούν έτσι κι εκείνα τα αντιπαθητικά χαρτάκια κολλημένα εδώ κι εκεί σε περίπτερα και στάσεις του μετρό: «Πληροφορίες δεν δίνονται». Βρε άιντε να χαθείτε, που μέσα σε δέκα χρόνια γίνατε μπακάληδες κι έπρεπε να πέσει ο εικονικός κομμουνισμός, για να μάθετε να βγαίνετε απ' τις ουρές, να παραβιάζετε και καμιά διάβαση, να κυκλοφορείτε χωρίς σκούφο το χειμώνα... (Φρένο! Παρεξέκλινα της πορείας μου...) Πάντως, αστεία αστεία δεν τολμούσες παλαιότερα να μη φοράς κάποιο καπέλο στις υπό το μηδέν θερμοκρασίες, όχι λόγω κρύου, αλλά λόγω της κοινωνικής κατακραυγής που έπρεπε να υποστείς. Δεν σε άφηναν ήσυχο οι γιαγιάδες με τις παρατηρήσεις τους, αυτές οι τερατώδεις Ρωσίδες μπαμπούσκες, που κράτησαν τη χώρα όρθια, αλλά και την έκαναν σαν τα μούτρα τους.

*Να 'τα τα ιστορικά διλήμματα του Κόλια: Τι ήταν τώρα αυτό, καταπίεση, πνίξιμο της προσωπικότητας ή ενδιαφέρον για τον πλησίον, άρα και για το κοινό καλό; Αβυσσος η ρωσική ψυχή, που λέει κι ο Μήτσος. Αβυσσος και το πηγάδι με τις ιδέες του δημάρχου της ρωσικής πρωτεύουσας.

*Τελευταία του εφεύρεση και κάτι δημόσιες τουαλέτες υψηλής τεχνολογίας, με φρέσκο σχεδιασμό και χρώματα και προπαντός με διαβάθμιση της ταρίφας ανάλογα με τις υπηρεσίες. Ψιλό, χοντρό, με συνοδεία αναγνώσματος ή όχι, με ή χωρίς μουσική και τι είδος. Σαν να λέμε, μπαίνεις μέσα στο μεγάλο τζουκ μποξ, ακούς και λευτερώνεσαι... (Ψυχραιμία, τώρα νομίζω παρεκτρέπεστε εσείς...).

*Δεν φταίω εγώ για το τι σκέφτονται οι άνθρωποι, η φαντασία τους τα φταίει. Στη Σταυρούπολη, λέει, της Ν. Ρωσίας, η τοπική φορολογική αστυνομία συγκρότησε ειδικό σώμα δοκιμαστών από στελέχη της, με σκοπό να καταπολεμήσει δραστικότερα την παράνομη παρασκευή και συσκευασία αλκοολούχων ποτών.

Εννοείται ότι όχι μόνο έγινε το σώσε για το ποιος θα πρωτομπεί στο σώμα των τυχερών, αλλά και η αποτελεσματικότητα πολλαπλασιάστηκε, γιατί όταν υπάρχει κίνητρο ψάχνεις περισσότερο: -Σου μοιάζει για λαθραίο, Γιούρα; - Δυο λεπτά, κύριε υπαστυνόμε, να πιω άλλη μία για να καταλάβω καλύτερα - και πάει λέγοντας ώς το πρωί.

*Αν σας αρέσει αρκετά η τρέλα, μπορείτε να πάτε λίγο βορειότερα από δω, μέχρι το μικρό χωριό της Λιθουανίας Γκρούτα. Εκεί με μόλις 450 δραχμούλες είσοδο, θα μπείτε στο Stalinworld, ένα α λα Ντίσνεϊλαντ πάρκο ανάμνησης της σταλινικής εποχής, όπως το φαντάστηκε ο εμπνευστής του Βιλιούμας Μαλινάουσκας. (Κάτι τέτοια επώνυμα βλέπουν μερικοί και μας διαβεβαιώνουν ότι οι Λιθουανοί είναι απόγονοι Ελλήνων.) Προ το παρόν μπορείτε να δείτε μια τεράστια συλλογή έργων τέχνης σοσιαλιστικού ρεαλισμού της εποχής, να φάτε συσσίτιο του γκουλάγκ και σύντομα θα υπάρχει και σαδομαζοχιστικό πρόγραμμα με ξύλο και βασανιστήρια από πεπειραμένους «σταλινάρχες». Πολλοί διαμαρτυρήθηκαν ότι η ιδέα και το δημιούργημα αποτελεί ένα αίσχος και μια προσβολή προς την Ιστορία και τα εκατομμύρια των θυμάτων, αλλά σωστά χαρακτηρίζει ο κυρ Μαλινάουσκας ηλίθιους τους επικριτές του. Γιατί τι νόημα έχει η Ιστορία, αν δεν μπορεί να κόψει χρήμα;

πηγή: Ελευθεροτυπία