Η κρίση στη Ρωσία φέρνει ταραχές Θανάσης Αυγερινός

Οι διαδηλώσεις και πολύ περισσότερο οι εκρηκτικές διαμαρτυρίες ήταν στη Ρωσία σπάνιο φαινόμενο, όμως ξεσπούν όλο και συχνότερα όσο βαθαίνει η οικονομική κρίση, φέρνοντας χαμόγελα στην αντιπολίτευση και προβληματισμό, αν όχι ταραχή, στο Κρεμλίνο.
Η μικρή πόλη Πικαλιόβο των 23.000 κατοίκων, λίγο έξω από την Αγία Πετρούπολη, βρέθηκε τις τελευταίες ημέρες στο επίκεντρο των «νέων φαινομένων», που γεννά η επιδείνωση της οικονομίας, καθώς οι κάτοικοί της αποφάσισαν να αποκλείσουν την κοντινότερη εθνική οδό προξενώντας κυκλοφοριακή ασφυξία πολλών χιλιομέτρων.
Τα πανό των διαδηλωτών έγραφαν «Φτάνει η κοροϊδία του λαού της Ρωσίας», «Φροντίστε τους εργάτες και όχι την ολιγαρχία» και οι Αρχές ασφαλείας επέδειξαν εξίσου ασυνήθιστη αυτοσυγκράτηση, αναγνωρίζοντας ότι «οι πεινασμένοι άνθρωποι είναι απρόβλεπτοι». Με το τέλος της ημέρας οι διαδηλωτές συμφώνησαν να αποσυρθούν στα σπίτια τους αναγκάζοντας τον πρωθυπουργό Βλαντιμίρ Πούτιν να σπεύσει σήμερα εκεί, τροποποιώντας το πρόγραμμα της επίσκεψής του στην Πετρούπολη, για να συναντηθεί με τους εκπροσώπους τους και να προσπαθήσει να δώσει επιτόπου πυροσβεστικές λύσεις στα προβλήματα.

«Μονο-πόλεις»
Το Πικαλιόβο είναι κλασικό παράδειγμα των λεγόμενων «μονο-πόλεων», δηλαδή αστικών συγκροτημάτων, που δημιουργήθηκαν τα σοβιετικά χρόνια γύρω από ένα ή περισσότερα εργοστάσια, από τα οποία εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά η ζωή των εργατών-κατοίκων τους και των οικογενειών τους. Στην περίπτωση της μικρής πόλης και οι τρεις μεγάλες και προβληματικές τσιμεντοβιομηχανίες έχουν διακόψει την παραγωγή τους εδώ κι ένα εξάμηνο, 1.500 εργαζόμενοι έχουν απολυθεί και για άλλους 7.000 καθυστερεί επί μήνες η καταβολή των μισθών. Το ποτήρι της κοινωνικής οργής ξεχείλισε όταν σταμάτησε να λειτουργεί η τελευταία μονάδα τηλεθέρμανσης, άρα διακόπηκε η παροχή ζεστού νερού σε όλα τα σπίτια, που απειλούνται συν τοις άλλοις με διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος και αερίου, λόγω των απλήρωτων λογαριασμών.
Η υπόθεση έχει απασχολήσει την Κρατική Δούμα, βουλευτές της οποίας κάνουν λόγο για «κλασικό παράδειγμα ανευθυνότητας των επιχειρηματιών» και ζητούν εθνικοποίηση των μονάδων, όπως άλλωστε και πολλοί κάτοικοι της πόλης. Παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζουν μερικές εκατοντάδες ακόμη επαρχιακές «μονο-πόλεις», που καθιστούν ακόμη πιο οξύ το πρόβλημα της πρωτοφανούς ρυθμού πτώσης στο ρωσικό ΑΕΠ, η οποία άγγιξε το 9,5 % το πρώτο τρίμηνο, με την ανεργία να κινείται ήδη πάνω από το ψυχολογικό όριο του 10% και τους απολυμένους λόγω της κρίσης να φτάνουν τα 7,7 εκατομμύρια.
Θέλοντας να προσφέρουν «ενέσεις αισιοδοξίας» οι επίσημες στατιστικές, περιέργως πώς, ανακαλύπτουν μείωση του απόλυτου αριθμού, αλλά και των ποσοστών των Ρώσων πολιτών, που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας (13,1% το 2008, έναντι 13,3% το 2007), όμως η ψυχολογική αίσθηση είναι τελείως διαφορετική.

«Διόδια»
Οι ειδήσεις για νέες μορφές εγκληματικότητας, όπως τα «διόδια», που ζητούν ένοπλες ομάδες από τους οδηγούς φορτηγών, ώστε να τους επιτρέψουν «ανενόχλητη διέλευση», χωρίς να πειραχθεί το φορτίο τους, αποκαλύπτουν την επιστροφή φαινομένων, που είχαν σχεδόν ολοκληρωτικά ξεχαστεί την τελευταία οκταετία των «παχιών αγελάδων». Στο όλο και πιο σκοτεινό σκηνικό συμβάλλουν και οι στατιστικές, που εντοπίζουν ραγδαία αύξηση των αυτοκτονιών, αλλά και συχνότερες δολοφονίες ή οικογενειακές τραγωδίες, που σχετίζονται με την κρίση. Πιο πρόσφατο παράδειγμα ο 38χρονος ιερέας Βλαντίμιρ Ρουντίνσκι από το Ροστόφ στον ποταμό Δον, ο οποίος πυροβόλησε την 34χρονη γυναίκα του και τον 8χρονο γιο του και μετά αυτοκτόνησε, έχοντας πέσει σε κατάθλιψη από τα πολλά οικονομικά προβλήματα της οικογένειας. Ενα από τα «νέα φαινόμενα» θέλει οικογένειες της μεσαίας τάξης να επιστρέφουν στα ορφανοτροφεία παιδιά που είχαν υιοθετήσει, δηλώνοντας αδυναμία να αντεπεξέλθουν οικονομικά, ενώ ο «μαύρος κατάλογος» μοιάζει να μην έχει τέλος.

πηγή: Ελευθεροτυπία