«Είναι φούσκα το 30% με 35% της οικονομίας των ΗΠΑ» Δημήτρης Λιάτσος

Μιχαήλ Χαζίν Μαθηματικός - Οικονομολόγος

Στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης, η οποία αντί να υποχωρήσει «θεριεύει» στις μέρες μας, οι πρωτεργάτες και «πρωτομάστορές» της με έντεχνο τρόπο επιμένουν να τονίζουν τον παγκόσμιο χαρακτήρα της. Αποφεύγουν έτσι να γίνεται λόγος για τις αιτίες που την προκάλεσαν, κυρίως για να μη θιγεί το «σύστημα»
Ο 43χρονος Μιχαήλ Χάζιν, ο οποίος το 1998 είχε προβλέψει το κραχ της ρώσικης οικονομίας, επί μια δεκαετία προχώρησε στη μελέτη και ανάλυση της αμερικανικής οικονομίας και έφθασε στη διαπίστωση: «Το σημερινό μοντέλο καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι ήδη νεκρό».

«Το 2000, η ομάδα μας εξηγούσε γιατί το οικονομικό μοντέλο το οποίο θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «Ριγκανομία» οδηγείται σε οικονομική και κοινωνική κρίση. Το 2003 εκδόθηκε το βιβλίο μου «Η δύση της αυτοκρατορίας του δολαρίου και το τέλος της Pax Αmericana».
Μελετάμε τις δυσαναλογίες της αμερικανικής οικονομίας, δηλ. τα πραγματικά διαθέσιμα εισοδήματα του πληθυσμού με βάση την εργασία του. Αν ο πληθυσμός παίρνει περισσότερα χρήματα μέσω δανείων, σημαίνει ότι καταναλώνει σήμερα αυτό που θα έπρεπε να καταναλώνει αύριο».
Ουσιαστικά οι Αμερικανοί επί 20 χρόνια «έτρωγαν» το μέλλον τους;
Ακριβώς. Η ουσία της Ριγκανομίας ήταν ότι με βάση την έκδοση χρήματος έδιναν κίνητρο στην ζήτηση. Η αύξηση του καταναλωτικού δανεισμού τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ ανερχόταν στα 85%. Σε κανονικές συνθήκες κινούνταν στο 4%. Ετσι δημιουργήθηκε ένα τεράστιο τμήμα της οικονομίας που παρήγαγε εμπορεύματα και υπηρεσίες. Τα μεγέθη αυξάνονταν συνεχώς, μαζί όμως αυξάνονταν και τα χρέη.
Σύμφωνα με στοιχεία του 1998, στις ΗΠΑ, αποδείξαμε πως το μέγεθος της οικονομίας που συντηρείται από την κοπή νέου χρήματος αντιστοιχούσε στο 10-12% του ΑΕΠ. Σήμερα η πληθωριστική ζήτηση είναι 30-35% πάνω από τη φυσική αναγκαία ζήτηση. Αυτό περισσεύει και πρέπει να εξαλειφθεί.
Είναι τρομακτικό να βγει κάποιος και να παραδεχθεί στις ΗΠΑ ότι το 1/3 της οικονομίας πρέπει να πάψει να υπάρχει...
Ναι, έτσι είναι. Τον Αύγουστο του 2007 άρχισε η αναδιάρθρωση του συστήματος ώστε να αποφευχθεί το «κραχ» της φούσκας στα ακίνητα. Το μάνατζμεντ λειτούργησε πολύ καλά, ωστόσο, δεν μπορείς να σώσεις ένα οικοδόμημα όταν η βάση είναι σαθρή.
Ως αποτέλεσμα της αναδιάρθρωσης άφησαν τον πληθωρισμό στον καταναλωτικό και βιομηχανικό τομέα. Εξαιτίας του υψηλού πληθωρισμού άρχισε η μείωση της ζήτησης. Στο 9μηνο 2008 η συνολική πτώση της ζήτησης στις ΗΠΑ έφθασε στο 4,5%, στο τέλος του χρόνου θα είναι ίσως 6-7%.
Και τι εικόνα εκτιμάτε ότι θα υπάρχει από τον νέο χρόνο;
Εκτιμώ ότι οι ΗΠΑ ήδη έχουν 1-2% τον μήνα μείωση ζήτησης, και αυτό θα συνεχιστεί τα επόμενα 2,5-3 χρόνια. Εως ότου εξαλειφθεί το 30-35% της οικονομίας όπως προαναφέραμε. Ολες οι μελέτες δείχνουν πως το σύγχρονο μοντέλο καπιταλιστικής ανάπτυξης της οικονομίας δεν έχει ζωή. Τι θα μπορούσε να το διαδεχθεί δεν είναι ακόμα κατανοητό.
Ενα οφθαλμοφανές παράδειγμα αδυναμίας του συστήματος είναι το σχέδιο «Πόλσον». Οταν πέφτει η ζήτηση είναι δυνατόν να στηρίζεις τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και τη βιομηχανική παραγωγή; Θα πάρουν τα χρήματα, θα επιβιώσουν ακόμα ένα - δύο μήνες, θα πληρώσουν μισθούς, θα παραγάγουν προϊόντα που δεν θα πουληθούν, αφού η ζήτηση πέφτει κ.ο.κ.

Η 1η πρόβλεψη
Είπε αλήθειες, τον έδιωξαν από το Κρεμλίνο
Ο Χάζιν ως υποδιευθυντής της οικονομικής διεύθυνσης του Κρεμλίνου την άνοιξη του 98 έκαναν εισήγηση πως η οικονομία οδηγείται σε κραχ. Τον Αύγουστο επιβεβαιώθηκε.
Οπως αναφέρει, η ομάδα του είχε επισημάνει ότι το «μπίζνες - πρότζεκ» με τα Κρατικά Βραχυπρόθεσμα Ομόλογα που πουλούσε η κυβέρνηση στη Δύση με υποσχέσεις απόδοσης έως 140% είναι «φούσκα» και σύντομα θα σκάσει. Μας απέλυσαν, τον Αύγουστο όμως η κυβέρνηση δεν είχε χρήματα να ξεπληρώσει τις υποχρεώσεις τις και φθάσαμε στο «Ντε φολτ».
ΤΟ «ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ»

Ο Ομπάμα πρέπει να διαλύσει τη μαφία
Ο Μιχαήλ Χάζιν πιστεύει ότι «η μόνη ελπίδα της ανθρωπότητας είναι να απαλλαγεί από το αμερικανικό οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης, στα επόμενα 2-3 χρόνια πρέπει να διαλύσουν το μονοπώλιο της οικονομικής αυτής μαφίας...», διαφορετικά «όσο οι εκπρόσωποί του θα συνεχίζουν να καθορίζουν την οικονομική πολιτική, η κρίση θα βαθαίνει».
Μήπως γι αυτόν τον λόγο οι Αμερικανοί ψήφισαν Ομπάμα; Μήπως γι αυτό είχαμε πανηγύρια σε όλη την Ευρώπη;
η Η εκλογή Ομπάμα είναι ένα σημάδι της δυνατής θέλησης των Αμερικανών να αλλάξουν ό,τι μπορέσουν στο μοντέλο που τους οδηγεί στον γκρεμό. Αυτό είναι το «συμβόλαιο» του Ομπάμα με τους Αμερικανούς.
Το βλέπω όμως πολύ δύσκολο, αφού τα επόμενα 2-3 χρόνια η οικονομική κρίση θα οδηγήσει τη χώρα στον πάτο και θα είναι δύσκολο να κρατήσει τη δημοτικότητά του.
Θα πρέπει να αλλάξει το μοντέλο κυρίως να ξεφύγει από τον αμερικανικό «μεσσιανισμό».
Δεν ξέρουμε τι θα επιδιώξει.
Αν κρίνω όμως από τους ανθρώπους που διαλέγει για να σχηματίσει την κυβέρνηση του, αν, αντί να αλλάξει το σύστημα, απλά επιδιώξει να το «σταθεροποιήσει», να διαχειριστεί την κρίση, τότε φοβάμαι πως θα έχει την τύχη του Χέρμπερτ Χούβερ, προέδρου των ΗΠΑ την περίοδο 1929-33, περίοδο της μεγάλης ύφεσης, όταν η ανεργία άγγιζε το 40% των εργαζομένων.

πηγή: ΕΘΝΟΣ