σχετικά άρθρα
|
10.06.2003 00:00
Γεύση ΑΠΟ ... ΜΟΣΧΑ Θανάσης Αυγερινός Ιστορίες για «κόκκινα τηλέφωνα»ΤΕΤΟΙΟΝ ΚΑΙΡΟ 40 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ, τον Ιούνιο του 1963, ξεκινούσε η ιστορία ενός από τα «σύμβολα» του ψυχρού πολέμου: η απευθείας γραμμή που εγκαταστάθηκε μεταξύ Λευκού Οίκου και Κρεμλίνου και καθιερώθηκε να ονομάζεται «κόκκινο τηλέφωνο». Είχε μόλις προηγηθεί η «κρίση της Καραϊβικής», που οδήγησε την ανθρωπότητα στο χείλος του πυρηνικού ολέθρου, έπειτα από τη μυστική επιχείρηση εγκατάστασης σοβιετικών πυρηνικών πυραύλων στην Κούβα και την απόφαση του Νικίτα Χρουτσόφ να τους αποσύρει κατόπιν συμβιβαστικής συνεννόησης με τον Τζον Κένεντι. Η δυσκολία της επίτευξης της συμφωνίας με τη βοήθεια μεσολαβητών έπεισε τους ηγέτες των δύο χωρών ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα κανάλι έγκαιρης και άμεσης επικοινωνίας για να αποφευχθεί στο μέλλον μια τραγωδία, πολύ περισσότερο που η αφορμή θα μπορούσε να δοθεί από ένα λάθος ή την υπερβολή κάποιου θερμοκέφαλου. Η «ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά κατά τον αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1967. Τις ημέρες της έντασης ο πρωθυπουργός της ΕΣΣΔ Αλεξέι Κοσίγκιν, ο αρχηγός της Κα Γκε Μπε και αργότερα (1982-'84) ηγέτης της χώρας Γιούρι Αντρόποφ και ο υπουργός Εξωτερικών Αντρέι Γκρομίκο έσπευσαν σε ένα από τα υπόγεια του Κρεμλίνου για να επικοινωνήσουν απευθείας με τον Αμερικανό πρόεδρο Λίντον Τζόνσον. Μιλώντας στο ρωσικό τηλεοπτικό δίκτυο ΟΡΤ, ο Βίκτορ Σουχαντριόφ, ένας από τους μεταφραστές του Κρεμλίνου, διηγήθηκε ότι ο Κοσίγκιν έμεινε έκπληκτος και ρωτούσε για τη λειτουργία του «τηλεφώνου», όταν συνειδητοποίησε ότι κάθε άλλο παρά τηλέφωνο ήταν. Επρόκειτο στην πραγματικότητα για έναν εξελιγμένο τηλέγραφο, για τον οποίο εργαζόταν ένα επιτελείο μεταφραστών και δακτυλογράφων, που μετέφραζε τις τοποθετήσεις των Σοβιετικών ηγετών στα αγγλικά και τις μετέδιδε γραπτώς στην Ουάσιγκτον και αντιστρόφως. Οπως θυμάται ο Σουχαντριόφ, οι περισσότεροι συνάδελφοί του για πρώτη φορά συναντούσαν τόσο υψηλόβαθμους ηγέτες «γι' αυτό και τα χέρια τους έτρεμαν όταν εργάζονταν»!.. ΕΠΙ ΛΕΟΝΙΝΤ ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ, το 1970, οι γραφομηχανές και τα τηλέτυπα αντικαταστάθηκαν από κανονικό τηλέφωνο, στο οποίο παρεμβαλλόταν μια μεταφραστική υπηρεσία - απαραίτητη και στις μυστικές υπηρεσίες, που ήθελαν κι αυτές να έχουν απευθείας πληροφόρηση για το τι διημείφθη μεταξύ των ηγετών. Η ρωσική υπηρεσία του BBC παραθέτει τη διήγηση του Φιόντορ Μπουρλάτσκι, συμβούλου του Κρεμλίνου το 1979, ο οποίος θυμάται τη στιγμή που το «κόκκινο τηλέφωνο» χτύπησε και ο Τζίμι Κάρτερ ρώτησε ανήσυχος τον Μπρέζνιεφ αν όντως ο σοβιετικός στρατός ετοιμάζεται να εισβάλει στο Αφγανιστάν. «Μα τι λέτε; Δεν άκουσα τίποτε... Για να ρωτήσω τον υπουργό Αμύνης...», ήταν η απάντηση Μπρέζνιεφ, που είχε πάνω στο γραφείο του το σχέδιο της επιχείρησης και συνέχισε το δούλεμα παριστάνοντας ότι ρωτάει πριν απαντήσει: «Ο υπουργός μού λέει ότι δεν συμβαίνει τίποτε σχετικό...». ΚΟΚΚΙΝΑ Ή ΟΧΙ, ΚΙΝΗΤΑ Ή ΑΚΙΝΗΤΑ, τα τηλέφωνα του Κρεμλίνου κόντεψαν να σπάσουν τις τελευταίες ημέρες, έπειτα από δύο πολύ περίεργες δολοφονίες ηγετικών στελεχών της βιομηχανίας παραγωγής αντιαεροπορικών συστημάτων, των γνώριμών μας S-300 και ΤΟΡ-Μ1. Το εντυπωσιακό της υπόθεσης είναι ότι και οι δύο ήταν στενά συνδεδεμένοι με το περιβάλλον του προέδρου Πούτιν. Η αρχή έγινε το πρωί της Παρασκευής με τον 42χρονο Ιγκορ Κλίμοφ, ο οποίος επρόκειτο στα τέλη του μήνα να εκλεγεί γενικός διευθυντής του Ομίλου «Αλμάζ - Αντέι». Ο Κλίμοφ ήταν πρώην αξιωματικός της ρωσικής αντικατασκοπίας και είχε εργαστεί ως σύμβουλος του πρώην στρατηγού των μυστικών υπηρεσιών Βίκτορ Ιβανόφ, εμπίστου του προέδρου Πούτιν. ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ έπεφτε νεκρός από σφαίρες και ο 52χρονος Σεργκέι Σιτκό, εμπορικός διευθυντής της εταιρείας «Ροτέκ», μιας από τις 40 που συνενώθηκαν στον κολοσσό της ρωσικής πολεμικής βιομηχανίας. Η Γενική Εισαγγελία διαβεβαίωσε ότι η έρευνα θα διεξαχθεί και θα ελέγχεται «στο πιο υψηλό επίπεδο» κι οι άνθρωποι του προέδρου θα ξεροκαταπίνουν για μέρες πολλές ακόμη... short link:
|
Ποια είναι η γνώμη σας;