02.05.2010 10:55
Δέος για την ερμηνευτική λάβα της Ουλιάνα Λοπάτκινα Αχιλλέας Πατσούκας
Η κορυφαία πρίμα μπαλαρίνα μάγεψε στον ρόλο της Αννας Καρένινα, «υποχρεώνοντας» το κοινό να τη χειροκροτεί για είκοσι λεπτά
Αγία Πετρούπολη. Παρασκευή 16 Απριλίου 10 μ. μ. Σύννεφα ηφαιστειακής τέφρας από την Ισλανδία ενώνονταν με τα σύννεφα της Αγίας Πετρούπολης, με αποτέλεσμα το πορφυρό χρώμα του ουρανού να μαγνητίζει τα βλέμματα. Λίγα λεπτά νωρίτερα, εντός του φημισμένου Θεάτρου Μαρίινσκι, η Ουλιάνα Λοπάτκινα, φορώντας ένα κατακόκκινο φόρεμα που ταίριαζε με το χρώμα των μαλλιών της, υποδυόμενη επί δύο ώρες τον ρόλο της Αννας Καρένινα, εκρήγνυτο επί σκηνής ως άλλο ηφαίστειο, κάνοντας τους θεατές, ανάμεσά τους και τη μεγάλη Μάγια Πλισέτσκαγια, να υποκλιθούν στο ταλέντο της χαρίζοντας παρατεταμένο χειροκρότημα διάρκειας είκοσι λεπτών.
Το κλασικό αριστούργημα του Λέοντα Τολστόι «Αννα Καρένινα», με το οποίο άνοιξε το 10ο Διεθνές Φεστιβάλ Μπαλέτου στο Θέατρο Μαρίινσκι, έκανε πρεμιέρα πριν από λίγες ημέρες στην Αγία Πετρούπολη, σε χορογραφία Αλεξέι Ρατμάνσκι, μουσική του Ροντιόν Σέντριν –το έχει αφιέρωσε στη γυναίκα του Πλισέτσκαγια– και σε μουσική διεύθυνση του Αλεξέι Ρέπνικοφ. Εχοντας ως βάση ένα λιτό και συνάμα εντυπωσιακό σκηνικό, το οποίο εκτός από το βαγόνι και τις γραμμές του τρένου, μας ταξίδευσε στη Μόσχα και στην Πετρούπολη της δεκαετίας του 1870, όλοι οι συντελεστές είχαν την ευτυχία να χορέψει γι’ αυτούς η πρίμα μπαλαρίνα του θεάτρου, Ουλιάνα Λοπάτκινα, η οποία χωρίς υπερβολή μεγαλούργησε.
Ρόλος - σφραγίδα
Απολαμβάνοντάς την επί σκηνής, συνειδητοποιούσες πως αν μέχρι σήμερα από το κλασικό ρεπερτόριο η «Λίμνη των Κύκνων» την έχει σημαδέψει, ύστερα από την Αννα Καρένινα απέκτησε έναν ακόμα ρόλο-σφραγίδα γι’ αυτήν. Αν μάλιστα ο Λέων Τολστόι έπρεπε να επιλέξει μια γυναίκα ως εκείνη που μέχρι σήμερα προσέγγισε καλύτερα την ηρωίδα του, από όσες κατά καιρούς έχουν υποδυθεί την Αννα Καρένινα στον κινηματογράφο, στο θέατρο, το μιούζικαλ και το μπαλέτο, ανάμεσα στις οποίες βρίσκονται και τα ιερά τέρατα Βίβιαν Λι και Γκρέτα Γκάρμπο, πιθανότατα η Ουλιάνα Λοπάτκινα θα ήταν η νικήτρια.
Η λεπτότητα με την οποία απέδωσε τον ρόλο, τα χαρακτηριστικά του προσώπου της, η δραματικότητα των κινήσεων και των εκφράσεων, η ευγένεια, ο αριστοκρατικός της πόνος και η εσωτερική της δύναμη, της οποίας οι αποχρώσεις αντανακλούσαν μέχρι τα τελευταία θεωρεία, έκανε όλους να πιστεύουν πως απέναντί τους είχαν την Αννα Καρένινα του 2010, η οποία σε κάθε της βήμα μετέφερε την ιστορία της πατρίδας της και του ρόλου της στο σήμερα. Επειδή μιλάμε για ρωσική κουλτούρα, ένα από τα κορυφαία χορογραφικά ευρήματα ήταν η σκηνή όπου η Αννα Καρένινα πηγαίνει στο Μαρίινσκι του 1870. Μέσα σε μια σκηνή διάρκειας 5 λεπτών, με συγκλονιστικό τρόπο, σμίγουν το σήμερα και το αύριο του θεάτρου.
Εκτός από την Ουλιάνα Λοπάτκινα, η οποία διανύει δαιμονιώδη φόρμα, όλοι οι συνοδοιπόροι της χορευτές επί σκηνής υπήρξαν περίφημοι. Στον ρόλο του μοιραίου Βρόνσκι και μοιραίου έρωτα της Αννας Καρένινα, ο σπουδαίος Γιούρι Σμεκάλοφ, ενώ στον ρόλο του αυταρχικού και απατημένου συζύγου της Αλεξέι Καρένιν, ο θαυμάσιος Σεργκέι Μπερεζνόι. Ανάμεσα στους πρωταγωνιστές έλαμψε και η συμπατριώτισσά μας Αλεξάνδρα Ιωσηφίδη στον ρόλο της Πριγκίπισσας Ελιζαβέτα Τβερσκάγια (Μπέτσι) και φίλη της Αννας Καρένινα, η οποία στις 19 Μαΐου έχει τη δική της πρεμιέρα ως πρωταγωνίστρια στον ρόλο του «Πουλιού της φωτιάς» του Ιγκορ Στραβίνσκι.
πηγή: Η Καθημερινή
Ποια είναι η γνώμη σας;