Το ταξίδι Παπανδρέου στη Μόσχα. Ξεχείλιζε... από Ενέργεια. Το «ταμείο» των συναντήσεων με Πούτιν – Μεντβεντεφ. Δημήτρης Λιάτσος

Το ηγετικό δίδυμο της ρωσικής πολιτικής ελίτ, Πούτιν - Μεντβέντεφ (επί της ουσίας), Μεντβέντεφ - Πούτιν (τύποις), με διαφορετικά λόγια αλλά ίδιο νόημα, διεμήνυσε στον Γ. Παπανδρέου πως «ευελπιστεί ότι η νέα κυβέρνηση θα στηρίξει ό,τι καλύτερο συσσωρεύτηκε τα προηγούμενα χρόνια στις ρωσοελληνικές σχέσεις».

Εκτός από τα ενεργειακά, Παπανδρέου και Πούτιν μίλησαν για τον τουρισμό, αλλά και τον εκσυγχρονισμό των ελληνικών σιδηροδρόμων.

   Φυσικά, η θέληση είναι να διευρυνθούν οι διμερείς σχέσεις, στηριζόμενες, ωστόσο, πάνω στο συσσωρευμένο υλικό.
   Ο Έλληνας πρωθυπουργός επί ένα 24ωρο στη Μόσχα πρέπει να πήρε μία γενική εικόνα διαφορετική από αυτήν που αντιμετωπίζει ο ίδιος, οι υπουργοί του και η χώρα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Μία εικόνα χώρας που δεν χαμογελά χαιρέκακα πισώπλατα, που δεν κλείνει τον κύκλο διαβουλεύσεων έχοντας υπόψη μόνο τη σημερινή δεινή κατάσταση στης ελληνικής οικονομίας. Στη Μόσχα ο κ. Παπανδρέου «δεν πήρε χρήματα». Απλά γιατί στόχος του ταξιδιού του δεν ήταν αυτός, εξ όσων τουλάχιστον ο ίδιος δήλωσε. Αν είχε τέτοιο σκοπό, τότε θα έστεκε η άποψη που κάποιοι βαρύγδουπα αναφώνησαν την επομένη της επίσκεψής του στη Ρωσία: «έφαγε χαστούκι».
   Η ροή των διαβουλεύσεων και από τις δύο πλευρές, όπως την εισπράξαμε όσοι τις παρακολουθήσαμε από κοντά, πιστοποιεί πως η Μόσχα συμπαραστέκεται πολιτικά στην Αθήνα και επιθυμεί να συμβάλει στη διέξοδο από την κρίση με την αναθέρμανση των μεγάλων πρότζεκτ στην ενέργεια. Ταυτόχρονα, προσέθεσε νέες ιδέες - προτάσεις στην πορεία διεύρυνσης των διμερών σχέσεων.
   Κατ’ αρχήν:
   α) σύμφωνα με μέλος της ελληνικής πλευράς, το έργο Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη εθίγη σε όλες τις διαπραγματεύσεις, πράγμα που σημαίνει πως η Μόσχα επιθυμεί διακαώς την υλοποίησή του. Οι αιτιάσεις όσων θυμίζουν την ύπαρξη ήδη του εναλλακτικού σχεδίου μεταφοράς πετρελαίου Σαμψούντα - Τσεϊχάν (Τουρκία) έχουν βάση, πλην όμως το Κρεμλίνο και ιστορική μνήμη δεν απώλεσε και στρατηγικά, οικονομικά, γεωπολιτικά είχε και έχει ως άμεση προτεραιότητα τον «δικό μας» αγωγό. Αρκεί εμείς να δείξουμε πως όχι μόνο τον θέλουμε, αλλά και εργαζόμαστε για την υλοποίησή του. Επ’ αυτού, εκδηλώθηκε θέληση για συντονισμό Μόσχας - Αθήνας και από κοινού προσέγγιση της Σόφιας ώστε να ξεπεραστούν τα όποια ζητήματα θέτει η νέα κυβέρνηση Μπορίσοφ.
   Οι Πούτιν - Μεντβέντεφ όταν, καλωσορίζοντας τον κ. Παπανδρέου, μίλησαν για συνέχεια, απευθύνονταν γενικά και προς πάσα κατεύθυνση, άρα και προς τη Βουλγαρία, υπό την έννοια ότι τέτοιων μεγεθών έργα και με διεθνή εμβέλεια δεν μπορούν να εξαρτώνται κάθε φορά από την εκάστοτε «νέα κυβέρνηση». Επ’ αυτού ο Έλληνας πρωθυπουργός, με δική του πρωτοβουλία, αφήρεσε κάθε ίχνος αμφιβολίας που είχαν δημιουργήσει οι προεκλογικές του δηλώσεις το περασμένο φθινόπωρο για τον Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, τονίζοντας πως έχουν αρθεί όλα τα θέματα και στον τομέα της οικολογίας, αλλά και δόθηκαν εγγυήσεις από τη Μόσχα για την πλήρωση του αγωγού με τις απαραίτητες ποσότητες πετρελαίου, πράγμα που του έδωσε τη δυνατότητα να δηλώσει πως «οι εργασίες έναρξης του έργου μπορεί να ξεκινήσουν σε έξι μήνες». Ίδωμεν στην πράξη…
   β) Το άλλο, πανευρωπαϊκής εμβέλειας, έργο, η μεταφορά φυσικού αερίου μέσου του υποθαλάσσιου αγωγού South Stream, παρά τις εντυπωσιακές ανατροπές στην Ουκρανία και την επαναπροσέγγιση Κιέβου - Μόσχας που όλοι ευελπιστούν, δεν έφυγε από το επίκεντρο της προτεραιότητας για τη Ρωσία. Ο αντίστοιχος αγωγός North Stream από τη Βαλτική απέκτησε σαφές προβάδισμα αφού ξεπεράστηκαν όλα τα προβλήματα και τον ερχόμενο Απρίλιο ξεκινά η κατασκευή του.
   Ο Βλάντιμιρ Πούτιν, εμπνευστής των δύο αυτών αγωγών, θα το παλέψει μέχρι τέλους, όχι γιατί δεν εμπιστεύεται τους Ουκρανούς, αλλά διότι στο Κρεμλίνο διακήρυξαν και το εννοούν πως τους ενδιαφέρει η ενεργειακή ασφάλεια του μεγάλου στρατηγικού τους εταίρου, της Ευρώπης.
   Παρά τα φοβικά σύνδρομα που συνεχίζουν να εκστομίζουν διάφοροι εντολοδόχοι της Ουάσινγκτον περί «ενεργειακής περικύκλωσης της Ευρώπης από τη Ρωσία». Πάνω στο έργο South Stream η υποχρέωση που απομένει να γίνει άμεσα είναι η σύσταση ελληνορωσικής κοινοπραξίας με την εκτέλεση του ελληνικού τμήματος του αγωγού. Ο κ. Παπανδρέου ανακοίνωσε πως αυτό θα γίνει άμεσα.
   Η ρωσική πλευρά έθεσε το θέμα συμμετοχής της Ελλάδας στη διαδικασία ολοκλήρωσης της ολυμπιακής υποδομής στο Σότσι όπου θα διεξαχθεί η επόμενη χειμερινή Ολυμπιάδα (2014), είτε με οικοδομικά έργα είτε στο μάνατζμεντ των αγώνων, αλλά και με διεύρυνση της συνεργασίας με την ανάπτυξη της ναυσιπλοΐας στη Μαύρη Θάλασσα και την κίνηση κρουαζιερόπλοιων από τη Μεσόγειο στο Σότσι. Αυτό ήδη ξεκινάει και αν δεν προλάβουμε θα το κάνουν άλλοι στη θέση μας. Και βέβαια η Ρωσία, χώρα με τεράστιο δυναμικό και εμπειρία στο σιδηρόδρομο, προτείνει να αναλάβει τον εκσυγχρονισμό των ελληνικών σιδηροδρόμων.Η παραμικρή επιπλέον διεύρυνση των ελληνορωσικών σχέσεων αποτελεί έναυσμα αύξησης του αριθμού των Ρώσων επισκεπτών προς την Ελλάδα. Μία άκρως αναγκαία για την οικονομία μας, και όχι μόνο, διαδικασία την οποία πρέπει να αναλάβει με σοβαρότητα και ιδιαίτερη επιμέλεια η ελληνική τουριστική ηγεσία.
   Η σοβαρή επένδυση στον τομέα προσέλκυσης Ρώσων τουριστών μόνο οφέλη μπορεί να φέρει. Παρά τις σπασμωδικές κινήσεις τα προηγούμενα χρόνια αλλά και την αθέτηση υποσχέσεων που έχουν προκαλέσει ζημιά στον τουρισμό μας, έγινε ένα άνοιγμα το οποίο πρέπει να ενθαρρυνθεί και να διευρυνθεί. Ο κ. Παπανδρέου μίλησε στον κ. Πούτιν για τον τουρισμό. Από το γενικό επιβάλλεται άμεσα να περάσουμε στο εξειδικευμένο εν όψει των διεθνών εκθέσεων του Μαρτίου.
   Η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στη Μόσχα ήταν αναγκαία και ωφέλιμη. Η νέα ελληνική κυβέρνηση έδωσε διαβεβαιώσεις για τι προτίθεται να πράξει στις διμερείς σχέσεις. Δεν πήγε στη Μόσχα προς «άγραν ρουβλίων». Και δεν την αντιμετώπισαν ως επαίτη. Ούτε της έθεσαν εκβιαστικά διλήμματα του τύπου «Έλα αν έχεις να προτείνεις συμμετοχή στρατιωτών σου στο Αφγανιστάν», όπως μας έθεσαν οι υπερατλαντικοί σύμμαχοί μας!

πηγή: Διπλωματία