«Απαιτούνται σοφές αποφάσεις» Θανάσης Αυγερινός

«Η αντίδραση της Ρωσίας για μένα ήταν καθυστερημένη, αλλά εν τέλει η εμφάνιση των ρωσικών στρατευμάτων έσωσε ενδεχομένως άλλους δύο-τρεις χιλιάδες, που κρύβονταν στα υπόγεια. Η επιχείρηση εξόντωσης των πάντων στη Ν. Οσετία ήταν προφανώς σχεδιασμένη, όπως και η σύμπτωσή της με την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων». Μιλά στη ρωσική υπηρεσία του BBC ο διεθνούς φήμης μαέστρος Βαλέρι Γκέργκιεφ, καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου Μαρίινσκι της Αγίας Πετρούπολης και διευθυντής της συμφωνικής ορχήστρας του Λονδίνου, που κατάγεται από την Οσετία.

«Αυτό που γνωρίζω είναι ένα: όταν σκοτώνονται μεμιάς 1.000-1.200 άνθρωποι, πολλοί εκ των οποίων ήδη κοιμούνταν ειρηνικά στο σπίτι τους, η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να προσπεράσει. Ακόμη κι αν στην αρχή το γεγονός αποσιωπήθηκε κάπως, τώρα οι δημοσιογράφοι μπορούν να δουν με τα μάτια τους το Τσχινβάλι. Εγώ δεν έχασα συγγενείς, αλλά έχω φίλους που έχασαν πέντε ανθρώπους σε μια οικογένεια, γιατί αποκλείστηκαν και δεν μπόρεσαν να φύγουν! Το μέλλον της Ν. Οσετίας ή της Αμπχαζίας δεν είναι ζήτημα της στιγμής, όσο το πώς να βοηθήσουμε τους ανθρώπους, ώστε να αισθανθούν προφυλαγμένοι από παρόμοια τραγωδία στο μέλλον - αυτός είναι μάλλον ο ρόλος που τώρα παίζει η Ρωσία.

Εχω πολλούς φίλους, Γεωργιανούς και άλλους, στη Γεωργία. Αν αρχίσουμε τώρα προσπάθειες παρηγοριάς ή προσέγγισης των λαών, θα μας χαρακτηρίσουν προδότες - στην καλύτερη περίπτωση. Γι' αυτό, πρέπει να δούμε τι θα γίνει με όσους έμειναν ζωντανοί, πώς θα έχουν σπίτι και νερό, πού θα κοιμηθούν και θα σκεπαστούν με ζεστά ρούχα. Πρέπει να εργαστούμε ειδικά για τα παιδιά, να μην τους φαίνεται ο κόσμος τόσο μαύρος και τρομερός. Πρέπει να καταλάβουν ότι εξαιτίας λανθασμένων, εγκληματικών ενεργειών κάποιων πολιτικών, αναγκάστηκαν να υποφέρουν στην αρχή της ζωής τους. Πρέπει να δουν και την άλλη πλευρά, ότι υπάρχουν άνθρωποι πάντοτε έτοιμοι να τα βοηθήσουν.

Δεν θα ήθελα να ονομάσω όσα έγιναν μόνο "οσετινική τραγωδία". Κάθε Γεωργιανός που σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια αυτής της συμφοράς είναι ένας τεράστιος πόνος. Αλλά νομίζω ότι δεν υπάρχει συγχώρεση γι' αυτούς τους λίγους ανθρώπους και ίσως και για έναν μόνον, ο οποίος έδωσε την εντολή να αρχίσει αυτή η επιχείρηση καταστροφής.

Εχω φτάσει σε μια ηλικία και σε μια θέση, ώστε να μου κάνει το ίδιο εάν θα ακούσει τη γνώμη μου η Κοντολίζα Ράις, με την οποία γνωριζόμαστε, ή ο Τζορτζ Μπους, τον οποίο έχουμε φιλοξενήσει στο θέατρο Μαρίινσκι, ή ο Τζον ΜακΚέιν, που συνάντησα μια-δυο φορές. Το σημαντικό είναι να βοηθήσουμε τους ανθρώπους στη Γεωργία και στην Οσετία, να πάψουν να επιδιώκουν την εκδίκηση, που θα οδηγήσει σε νέα θύματα.

Αν δεν γνώριζα τι έγινε την πρώτη νύχτα, δεν θα ρίσκαρα την αξιοπρέπειά μου. Σήμερα, δεν μπορούμε να σιωπήσουμε, γιατί ο πρόεδρος Σαακασβίλι λέει ότι η Ρωσία βομβάρδισε το Τσχινβάλι. Ομως, υπάρχουν μάρτυρες της τραγωδίας... Η πολιτική ηγεσία Ρωσίας και Γεωργίας είναι πολύ διαφορετικοί άνθρωποι. Και μου φαίνεται ότι μια επιτυχημένη πολιτική γραμμή στη Γεωργία μπορεί να βασιστεί μόνο σε ισορροπημένες, ζυγισμένες, σοφές αποφάσεις. Είναι ικανός γι' αυτές ο Σαακασβίλι; Δεν γνωρίζω...».

πηγή: Ελευθεροτυπία