Δικοί μας και δικοί τους Δημήτρης Λιάτσος Τι κοινό μπορεί να έχουν οι προχθεσινές βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα με τις προεδρικές της 14ης Μαρτίου στη Ρωσία;

Τουλάχιστον ένα.

Την παραδοχή ότι και στις δύο περιπτώσεις οι νέες ηγεσίες θα πρέπει να ασχοληθούν με αυτό που λέγεται δημόσια διοίκηση. Οχι βέβαια για την αλλαγή των «ξένων παιδιών» με «δικά μας». Ο νέος πρωθυπουργός της Ρωσίας στο επόμενο διήμερο θα παρουσιάσει τη νέα σύνθεση της κυβέρνησης και υποσχέθηκε ότι αυτή θα είναι μικρότερη σε αριθμό, ευέλικτη και απαλλαγμένη από παλιές διακλαδώσεις «βυζαντινού ρυθμού». Η Ρωσία πάντα έπασχε από την ύπαρξη ενός υπερτροφικού κρατικού μηχανισμού. Ο «στρατός» των γραφειοκρατών και το «μπίζνες» που φύτρωνε στις παρυφές του, αποτελούσε μονίμως τα παράσιτα εκείνα που εμπόδιζαν την ορθολογική ανάπτυξη κάθε υγιούς οικονομικής προσπάθειας και όχι μόνο. Το βασίλειο του παρασιτισμού υποσχέθηκε να πλήξει θανάσιμα ο Βλ. Πούτιν με τον νέο πρωθυπουργό τον Μιχ. Φραντκόφ. Ορισμένες φορές «μπερδεύομαι». Κάνοντας ζάπινγκ στα κανάλια (δορυφορικά) έχω την εντύπωση πως ακούω τον Καραμανλή να μιλάει ρωσικά, άλλες πάλι τον Πούτιν να τα λέει ελληνικά.

πηγή: ΗΜΕΡΗΣΙΑ