Γεύση ΑΠΟ ... ΜΟΣΧΑ Θανάσης Αυγερινός Τρελή κούρσα με προστάτη τον Απόστολο Ανδρέα...

ΑΠΟ ΤΙΣ 9 ΙΟΥΝΙΟΥ, που έφθασαν στη Μόσχα τα λείψανα του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου, οι ουρές των προσκυνητών δεν έχουν τελειωμό έξω από τον επιβλητικό ναό του Σωτήρος, που ξαναχτίστηκε εκ του μηδενός τη δεκαετία του '90 και λειτουργεί ως μητροπολιτικός εδώ και τρία χρόνια. Στην ίδια θέση, μερικές εκατοντάδες μέτρα από το Κρεμλίνο, σχεδόν ολόκληρο το 19ο αιώνα χτιζόταν ο ιστορικός ναός που εγκαινιάστηκε το 1883 και αφιερώθηκε στη νίκη κατά του Ναπολέοντα το 1812. Γκρεμίστηκε μέσα σε μερικά 24ωρα τον Δεκέμβρη του 1931, καθώς ο Στάλιν σχεδίαζε να τον αντικαταστήσει με το πιο μεγαλεπήβολο μνημείο της εποχής του: το «παλάτι του κομμουνισμού», τριακόσια μέτρα ψηλό, στην κορυφή του οποίου ένα άγαλμα του Λένιν θα έδειχνε το δρόμο προς το μέλλον. Ομως όλες οι προσπάθειες να θεμελιωθεί απέτυχαν, ώσπου το σχέδιο εγκαταλείφθηκε. Στη θέση του ναού δημιουργήθηκε η πιο μεγάλη παγκοσμίως δημόσια πισίνα, το νερό της οποίας άχνιζε τους χειμώνες, πνίγοντας στους ατμούς μια γειτονιά, που πολλοί θεωρούσαν καταραμένη...

ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΟΥ ΑΠ. ΑΝΔΡΕΑ έφθασαν από το Μινσκ, αφού πρώτα εκτέθηκαν σε λαϊκό προσκύνημα σε ρωσικές πόλεις και τη Λευκορωσία, και θα επιστρέψουν στο ρωσικό μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα στον Αθω, όπου και φυλάσσονται. Η υποδοχή στη Μόσχα έγινε με όλες τις πολιτικές και θρησκευτικές τιμές και ο πρόεδρος Πούτιν ήταν από τους πρώτους που έσπευσε να προσκυνήσει. Ο πρώτος κατά την παράδοση μαθητής του Χριστού συνδέεται στενά με τη ρωσική ιστορία, αφού δίδαξε τη χριστιανική πίστη κατά μήκος των παραλίων της Μαύρης Θάλασσας, ίδρυσε ιερά για τους Ρώσους μοναστήρια και προέβλεψε, σύμφωνα με το πρώτο έργο της ρωσικής λογοτεχνίας, τη δημιουργία του Κιέβου και το θρίαμβο του χριστιανισμού στη γη των Σλάβων. Οι θυρεοί και τα παράσημα του ρωσικού κράτους επικαλούνταν συχνά τη μνήμη του Απ. Ανδρέα, τμήμα των λειψάνων του οποίου σε χρυσή λήκυθο φέρεται να τοποθέτησε ο Μεγάλος Πέτρος στα θεμέλια της Αγίας Πετρούπολης.

ΤΟ 1699, ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟ ΛΑΒΑΡΟ του Απ. Ανδρέα (άσπρο με διαγώνιο θαλασσί σταυρό, σαν αυτόν του μαρτυρίου του) καθιερώθηκε από τον Πέτρο ως η σημαία του ρωσικού στόλου. Εκτοτε θεωρείται προστάτης του πολεμικού ναυτικού της Ρωσίας, κάθε πλοίο του οποίου διαθέτει πλέον και την εν πλω εκκλησία του, ενώ οι μεγάλες σε διάρκεια αποστολές συνοδεύονται υποχρεωτικά από ιερωμένο αξιωματικό. Η αεροπορία του ρωσικού ναυτικού ανέλαβε χθες να μεταφέρει μέχρι το τέλος του μήνα τα λείψανα του Απ. Ανδρέα σε όλες τις μεγάλες ναυτικές βάσεις της χώρας, από το Μούρμανσκ και το Σεβεραμόρσκ στο βορρά, έως το Βλαδιβοστόκ στην ανατολή και τη Σεβαστούπολη της Κριμαίας στο νότο, όπου θα τελεστούν δεήσεις για να δοθεί η ευκαιρία σε όσους ναυτικούς το επιθυμούν να ασκήσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα.

Ο ΑΝΤΡΕΪ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ που τον βάφτισαν προς τιμήν του Απ. Ανδρέα και μου το 'πε την πρώτη κιόλας στιγμή που τον σταμάτησα ψάχνοντας αγωνιωδώς για ταξί. Είναι γύρω στα 30, σπούδασε κάτι που δεν θυμάμαι και δεν του είναι πια χρήσιμο και βγάζει τα προς το ζην ως «πειρατής», όπως πολλές ακόμη χιλιάδες συμπολίτες του. Βιαζόμουν πολύ, γι' αυτό και με συνέφερε να μη θέσω ζήτημα αρχής βλέποντας το τεράστιο πορτρέτο του τσάρου Νικόλαου που κοσμούσε το παρμπρίζ του αυτοκινήτου του ή το υπερμέγεθες στέμμα-μπιμπελό στο πίσω παράθυρο. Τρελάθηκε από τη χαρά του όταν άκουσε ότι είμαι από την Ελλάδα και μου εκμυστηρεύθηκε ότι το μεγάλο του όνειρο είναι να μαζέψει τα χρήματα για μια επίσκεψη στο Αγιον Ορος. Υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν προλάβαινα να φθάσω στον προορισμό μου σε ώρα αιχμής και στο μποτιλιαρισμένο κέντρο της Μόσχας. Ο Αντρέι άκουσε το πρόβλημα, μού είπε να δέσω τη ζώνη ασφαλείας, έκανε το σταυρό του και άρχισε το πιο εκπληκτικό ράλι που έχω δει εντός πόλεως. Μου εξήγησε ότι δεν επικαλείται συχνά θεϊκή βοήθεια χωρίς σπουδαίο λόγο, γιατί είναι κι αμαρτία, αλλά ήταν βέβαιος ότι με δύο ορθόδοξους επιβάτες η αποστολή μας ήταν ευλογημένη...

πηγή: Ελευθεροτυπία