Η στροφή της ρωσικής διπλωματίας. Αναβαθμισμένες οι σχέσεις του Λευκού Οίκου με το Κρεμλίνο παρά τα διμερή προβλήματα. Αχιλλέας Πατσούκας

Μια σαφής στροφή της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής παρατηρείται από τις αρχές του έτους. Η αρχή έγινε με τη συγγνώμη προς του Πολωνούς για τη σφαγή στο Κατίν και συνεχίστηκε με μια σειρά ενεργειών, ανάμεσα στις οποίες ήταν η ήπια και καθυστερημένη αντίδραση για τη δολοφονία των Τούρκων ακτιβιστών, από τους Ισραηλινούς κομάντος. Το γεγονός όμως που αποτέλεσε την πιο εξόφθαλμη περίπτωση μεταστροφής υπήρξε η σύμπραξη με τη Δύση στο Συμβούλιο Ασφαλείας για την επιβολή κυρώσεων κατά του Ιράν.

Η στάση αυτή της Μόσχας λειτούργησε σαν σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι της υπομονής για ένα μεγάλο κομμάτι τόσο της κυβερνώσας παράταξης της «Ενιαίας Ρωσίας», όσο και συντηρητικών διπλωματών. Εκτός από τον αρνητικό αντίκτυπο που είχε στο εσωτερικό, αλλά και στο εξωτερικό (Βενεζουέλα, Βραζιλία, Τουρκία), η ρωσική στάση στο ζήτημα ενδέχεται να της στοιχίσει και στον σκληρό ανταγωνισμό στον εξοπλιστικό τομέα, καθώς το πάγωμα της υλοποίησης της εξοπλιστικής συμφωνίας με το Ιράν, ίσως πλήξει το κύρος και τη συνέπεια της ρωσικής βιομηχανίας όπλων.
Αναζητώντας τις αιτίες μεταμόρφωσης της ρωσικής διπλωματίας, κατανοούμε προφανώς πως δεν προέρχεται από κάποιον καλόκαρδο διπλωμάτη, αλλά από την επανεκκίνηση των ρωσοαμερικανικών σχέσεων που αποτελούν και τη ναυαρχίδα της στροφής της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής. Ως παραδείγματα αυτής της προσέγγισης, αναφέρουμε το πάγωμα από τον Μπαράκ Ομπάμα της αντιπυραυλικής ασπίδας σε Τσεχία και αντίστοιχα την ουσιαστική βοήθεια Μεντβέντεφ στα ζητήματα του Αφγανιστάν και του Ιράν. Σημαντικότερο ίσως στοιχείο από τα παραπάνω αποτελεί ο θετικός δίαυλος επικοινωνίας που έχει αναπτυχθεί μεταξύ των δύο προέδρων, ο οποίος ουδεμία σχέση έχει με τον αντίστοιχο των προκατόχων τους.
Σε κάθε περίπτωση, η απόπειρα προσέγγισης των δύο προέδρων δεν σηματοδοτεί ότι αυτομάτως όλα τα διμερή προβλήματα έπαψαν να υφίστανται, όπως έδειξε και η σύλληψη των δέκα Ρώσων κατασκόπων στις ΗΠΑ, λίγες ημέρες μετά την επιτυχημένη συνάντηση Ομπάμα-Μεντβέντεφ. Αυτό φάνηκε επίσης και την περασμένη εβδομάδα, κατά τη διάρκεια της περιοδείας της επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας, Χίλαρι Κλίντον, στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, η οποία προκάλεσε τη δυσφορία του Βλαντιμίρ Πούτιν. Είναι ξεκάθαρο πως ο Ρώσος πρωθυπουργός ενοχλείται από το γεγονός πως οι ΗΠΑ εξακολουθούν να αποπειρώνται να «παίξουν στο γήπεδο της Ρωσίας».

πηγή: Η Καθημερινή