Δίχασαν την «Ενιαία» Θανάσης Αυγερινός Η ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΜΕΝΤΒΙΕΝΤΕΦ - ΠΟΥΤΙΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΤΟΥ 2012

Διχασμένη όσο ποτέ μπαίνει στην τελική προεκλογική χρονιά η ρωσική ελίτ, με τις διαμάχες στο εσωτερικό της να είναι για πρώτη φορά, την τελευταία δεκαετία, τόσο ορατές και να αντανακλώνται πλέον και στα πρόσωπα του προέδρου Μεντβιέντεφ και του πρωθυπουργού Πούτιν, των δύο πιθανότερων μέχρι στιγμής υποψηφίων για την προεδρία του 2012.
Οι δύο ηγέτες συνέχιζαν έως πρόσφατα να διαβεβαιώνουν, ακόμη και σε ιδιωτικές τοποθετήσεις τους, ότι η προσωπική τους σχέση παραμένει ισχυρή, επιμένοντας στην αρχική γραμμή ότι θα «συνεννοηθούν» για το ποιος από το «δίδυμο» θα εκπροσωπήσει το κόμμα εξουσίας της «Ενιαίας Ρωσίας» στις εκλογές της ερχόμενης άνοιξης και εγκαλώντας τους καλοθελητές της διχόνοιας ότι διογκώνουν τις φυσιολογικές διαφορές απόψεων.

Σε ανύποπτο χρόνο ο ίδιος ο Μεντβιέντεφ είχε «στρώσει» το έδαφος για τη θεωρούμενη δεδομένη και αδιαμφισβήτητη επιστροφή του Βλαντίμιρ Πούτιν στον προεδρικό θώκο, προωθώντας την αύξηση της βουλευτικής θητείας σε πέντε έτη και της προεδρικής σε έξι. Ομως δεν αποκλείεται πλέον ο «μικρός» του διδύμου να έκανε εξαρχής δικούς του υπολογισμούς, τους οποίους δεν έλαβε υπ' όψιν του ο Β. Πούτιν, ούτε και εκείνοι οι αναλυτές, που επιμένουν ότι η ρωσική ηγεσία σε κάθε περίπτωση παίζει ένα παιχνίδι «διανομής ρόλων», με τον «φιλελεύθερο» πρόεδρο να απευθύνεται στο αντίστοιχο ακροατήριο εντός και εκτός Ρωσίας και τον «συντηρητικό» πρωθυπουργό να υλοποιεί το σχέδιο των «σιλαβικί», δηλαδή των στελεχών που προέρχονται από τις μυστικές υπηρεσίες και το στρατό και ανέκτησαν τον έλεγχο της χώρας μετά τη χαοτική περίοδο Γέλτσιν και τη δεκαετία του 1990.

Το διαμορφωμένο ερμηνευτικό σχήμα κλονίστηκε αισθητά, δίνοντας έδαφος στους υποστηρικτές της κλιμακούμενης αντιπαράθεσης εντός του Κρεμλίνου, ειδικά μετά την πρόσφατη ανοιχτή επικριτική τοποθέτηση Πούτιν εναντίον της ρωσικής ανοχής στη δυτική επέμβαση στη Λιβύη. Ηταν άραγε μια ανέξοδη προεκλογική παρέμβαση «πατριωτικού τύπου» του Ρώσου πρωθυπουργού, η οποία ουδόλως μπορούσε πλέον να επηρεάσει τις διεθνείς δεσμεύσεις της Μόσχας στο Συμβούλιο Ασφαλείας ή όντως αντικατόπτριζε τη δυσαρέσκεια μεγάλης μερίδας της κρατικής ελίτ από τους πειραματισμούς Μεντβιέντεφ;

«Σαμποτάζ» στον Πούτιν

Ο Ρώσος πρόεδρος επέλεξε να απαντήσει πάραυτα και αρκούντως ειρωνικά, λέγοντας ότι είναι πλέον αργά για «να χτυπάμε κορδωμένοι τα φτερά μας» και προχώρησε σε μερικές ημέρες σε ακόμη ένα χαρακτηριζόμενο «χτύπημα» στο στρατόπεδο του Β. Πούτιν, προτείνοντας να αποσυρθούν από όλα τα ηγετικά πόστα στις δημόσιες εταιρείες οι αντιπρόεδροι, αναπληρωτές του πρωθυπουργού και άλλοι αρμόδιοι υπουργοί. Η κατάργηση από τον πρόεδρο Μεντβιέντεφ μιας πάγιας κυβερνητικής τακτικής στη Ρωσία, την οποία και ο ίδιος επανειλημμένως είχε εφαρμόσει ως επικεφαλής της «Γκασπρόμ», φαίνεται πως στρέφεται ειδικά εναντίον του αντιπροέδρου Ιγκορ Σέτσιν, ο οποίος είναι και πρόεδρος του Δ.Σ. της κρατικής πετρελαϊκής «Ροσνιέφτ», αλλά και εμπνευστής της πολιτικής της «εθνικοποίησης» των ρωσικών υδρογονανθράκων και της μακροχρόνιας φυλάκισης του φυσικού αντιπάλου της Μιχαήλ Χανταρκόφσκι.

Ο Αλεξέι Μακάρκιν από το Κέντρο Πολιτικών Τεχνολογιών δεν αμφιβάλλει ότι ζούμε τη διαμόρφωση ενός προεκλογικού προγράμματος μέρους της ρωσικής -κυρίως οικονομικής- ελίτ, που αποφάσισε να υποστηρίξει τις μεταρρυθμίσεις Μεντβιέντεφ και ειδικά τη γραμμή της «αποκρατικοποίησης» της οικονομίας, του φιλελεύθερου εκσυγχρονισμού και της καταπολέμησης της διαφθοράς, την οποία συνδέει με τους «φίλους του Πούτιν», που έχουν αναλάβει κρατικά αξιώματα. Πανευτυχής η «Νόβαγια Γκαζιέτα» κάνει μάλιστα λόγο για «προεδρική σταυροφορία κατά του κρατικού καπιταλισμού», ο οποίος και αποτέλεσε το βασικό πολιτικό και οικονομικό εργαλείο της δεκαετίας Πούτιν.

Μπαίνοντας πρόσφατα στη συζήτηση ο Ντμίτρι Πεσκόφ, εκπρόσωπος Τύπου του Ρώσου πρωθυπουργού, χαρακτήρισε «αποτυχημένο αστείο» τα σενάρια περί επικείμενης διεθνούς καριέρας του Βλαντίμιρ Πούτιν από τη θέση του προέδρου της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής ή ακόμη και του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, τα οποία μάλιστα υποτίθεται ότι συζητήθηκαν και κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Αμερικανού αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν στη Μόσχα. Ωστόσο η πλευρά Μεντβιέντεφ μοιάζει να έχει ήδη «επιλεγεί» από τις ΗΠΑ και τη Δύση ως συνομιλητής, την ώρα που η πλευρά Πούτιν, η οποία και διατηρεί τον έλεγχο του πυρήνα της ρωσικής εξουσίας, μοιάζει να δέχεται πυρά, παρά να τα ανταποδίδει.

Κατά την Ολγκα Κριστανόφσκαγια από το Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας, τα τελευταία χρόνια και ειδικά τους τελευταίους μήνες βρίσκεται σε εξέλιξη καμπάνια δυσφήμησης του Β. Πούτιν, με αναφορές στην προσωπική ζωή και περιουσία του, οι οποίες και διαψεύδονται ως «κίτρινα εφευρήματα», αφήνουν, όμως, το αποτύπωμά τους στην κοινή γνώμη. Ο αντιπρόεδρος του κόμματος «Δεξιά Υπόθεση» Λεονίντ Γκόζμαν είναι πεπεισμένος ότι τα πράγματα δεν θα οδηγηθούν σε οριστική σύγκρουση «και χωρίς τη συγκατάθεση του Πούτιν, ο Μεντβιέντεφ δεν μπορεί να γίνει πρόεδρος».

πηγή: Ελευθεροτυπία