Η λερναία ύδρα του Β. Καυκάσου Θανάσης Αυγερινός

Οταν ξεκινούσαν τον «πρώτο τσετσενικό» πόλεμο το 1994 και το «δεύτερο» το 2000, οι επιτελείς του Κρεμλίνου είχαν την ελπίδα ότι σε μερικά χρόνια θα έχουν απαλλαγεί από τους αποσχιστικούς εφιάλτες τους.
Ομως η ισλαμιστική τρομοκρατία και το αυτονομιστικό φαινόμενο στο ρωσικό Βόρειο Καύκασο μοιάζουν πολύ πιο επίμονα, απ' όσο μπορούσαν να φανταστούν.

Χιλιάδες ρώσοι πολίτες, ένοπλοι και άμαχοι και από τις δύο πλευρές, είναι έως τώρα τα θύματα της παρατεινόμενης αντιπαράθεσης και των δεκάδων τρομοκρατικών ενεργειών, η βιαιότητα των οποίων βύθισε ακόμη πιο βαθιά τις ρωσικές Δημοκρατίες του Καυκάσου στον πολιτικό μεσαίωνα, τον αυταρχισμό, την αστυνομοκρατία, την οικονομική καθυστέρηση και τη βία. Η ρωσική ηγεσία αντιμετωπίζει πλέον σχεδόν καθημερινό μπαράζ επιθέσεων εναντίον ανδρών των υπηρεσιών ασφαλείας και την αναβίωση των τρομοκρατικών επιθέσεων πολύ πέραν του εδάφους της Τσετσενίας.
Προσπαθώντας να αντιστρέψει την αρνητική πορεία το Κρεμλίνο δημιούργησε μια νέα διοικητική περιφέρεια, εκείνη του Βορείου Καυκάσου και ανέθεσε τη διοίκησή της στο δοκιμασμένο πρώην κυβερνήτη του Κρασνογιάρσκ της Σιβηρίας Αλεξάντρ Χλαπόνιν, ονομάζοντάς τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης υπό τον πρωθυπουργό Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο διορισμός Χλαπόνιν αποτελεί ουσιαστικά ομολογία αποτυχίας, αναγνώριση των συνεχών πισωγυρισμάτων σε μια πολιτική γραμμή, που πέτυχε να αποκαταστήσει τη ρωσική κυριαρχία στην Τσετσενία, αλλά κινδυνεύει να τινάξει στον αέρα μια πολύ μεγαλύτερη ζώνη, όπου οι ισλαμιστές αντάρτες μοιάζουν να φυτρώνουν από την τέφρα των χαμένων συντρόφων τους στους «αδύναμους κρίκους» της Ινγκουσετίας ή του Νταγκεστάν.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Τσετσενίας Αχμάντ Καντίροφ, που ασκεί με αμφιλεγόμενες και βίαιες, μεθόδους την απόλυτη εξουσία στη Δημοκρατία, οι αντάρτες στους ορεινούς όγκους δεν ξεπερνούν τους εκατό. Για τουλάχιστον 500 έκαναν πρόσφατα λόγο οι επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας (FSB), η οποία μετά την εξόντωση των πιο γνωστών οπλαρχηγών προσπαθεί να εξαρθρώσει δίκτυα υποστήριξης και μυστικά κρησφύγετα εντός των πόλεων.
Οι ρωσικές υπηρεσίες δεν παραλείπουν να υπογραμμίζουν τις διασυνδέσεις ξένων μυστικών υπηρεσιών με τους ένοπλους ισλαμιστές συχνά αραβικής προέλευσης, που μικρή πλέον σχέση έχουν με τους παραδοσιακούς μουσουλμάνους του Καυκάσου.
Από ρωσικής πλευράς οι τόνοι φαίνεται πως κατέβηκαν κυρίως όσον αφορά την Τουρκία, έπειτα από τη θεαματική βελτίωση των διμερών σχέσεων και τις διαβεβαιώσεις Ερντογάν προς τον «φίλο και στρατηγικό εταίρο» Πούτιν ότι η τουρκική πολεμική μηχανή δεν παίζει πλέον παιχνίδια με τους τσετσένους αντάρτες, όπως την περασμένη δεκαετία.
Την ίδια στιγμή ο Βαχά Ουμάροφ, αδελφός του τελευταίου καταζητούμενου οπλαρχηγού Ντόκου Ουμάροφ, δήλωνε από την Κωνσταντινούπολη ότι υπό τις διαταγές του «αρχηγού των μουτζαχεντίν του Καυκάσου» βρίσκονται τουλάχιστον 3-5.000 ετοιμοπόλεμοι και αποφασισμένοι μαχητές.

πηγή: Ελευθεροτυπία