«Οχι στις κόλες και το αλκοόλ, ναι στον... φυσικό χυμό» Θανάσης Αυγερινός

Να την πετιέται η ...εθνικοποίηση. Εκεί που όλοι την είχαν ξεγράψει και ό,τι «μύριζε» κομμουνισμό έμοιαζε αντιπαθές και θεομίσητο στη Ρωσία, η συντριπτική πλειονότητα των Ρώσων δηλώνει πλέον ότι ειδικά σε συνθήκες κρίσης όλα τα εργοστάσια και οι επιχειρήσεις, που δυσκολεύονται να τα βγάλουν οικονομικά πέρα, θα πρέπει να περάσουν στον έλεγχο του κράτους.

Αυτό δηλώνει το 82% των ερωτηθέντων σε δημοσκόπηση του Πανρωσικού Κέντρου Κοινής Γνώμης (συμφωνούν πλήρως ή περίπου), όταν το αντίστοιχο ποσοστό το περασμένο φθινόπωρο ήταν 58%. Ακόμη περισσότεροι (84-86%) είναι οι υποστηρικτές του μέτρου αυτού μεταξύ των κατοίκων των μικρών πόλεων και των χωριών, δηλαδή στη ρωσική επαρχία, και μεταξύ των κοινωνικών στρωμάτων με τις χαμηλότερες αμοιβές.
Μαζί με τη δημοφιλή στο λαό εθνικοποίηση, που θυμίζει τις αξέχαστες σε Ρωσία και πέριξ σοβιετικές εποχές, το Κρεμλίνο θυμήθηκε τον τελευταίο καιρό και τον αντιαλκοολικό αγώνα, στον οποίο είχε πρωτοστατήσει ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ τα χρόνια της περιβόητης περεστρόικα (αρχίζοντας από το 1985). Η αντιαλκοολική πολιτική Γκορμπατσόφ θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες αποτυχίες στην ιστορία της σοβιετικής κρατικής διοίκησης, καθώς συνοδεύτηκε με αμέτρητες υπερβολές, όπως το ξερίζωμα ιστορικών ποικιλιών αμπελιού από την Κριμαία και τον σοβιετικό Νότο και πολλαπλασίασε, πριν εγκαταλειφθεί οριστικά, τόσο τα παράνομα αποστακτήρια, όσο και το λαθρεμπόριο, όχι μόνο του αλκοόλ, αλλά και υλικών που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή του, όπως η ζάχαρη, η μαγιά και οι πατάτες. Τα προϊόντα αυτά σχεδόν εξαφανίστηκαν από τα σοβιετικά καταστήματα αυξάνοντας τη λαϊκή δυσαρέσκεια για τις ακατανόητες επιλογές της ηγεσίας της χώρας και μεγαλώνοντας την απόσταση μεταξύ πολίτη και Κρεμλίνου. Η αντιαλκοολική καμπάνια οδήγησε σε απότομη πτώση τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού, συμβάλλοντας με τον τρόπο της στην κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, η οποία ήδη υφίστατο τεράστιες οικονομικές απώλειες από την πτώση της τιμής του πετρελαίου.
Για «βλακώδεις απαγορεύσεις και λάθη» έκανε λόγο ο πρόεδρος Μεντβιέντεφ όταν αναφέρθηκε τις προάλλες στην πολιτική Γκορμπατσόφ, αναγνωρίζοντας πάντως και κάποια θετικά σημεία και προπαντός την πρωτοφανή δημογραφική αύξηση της περιόδου. Το Κρεμλίνο συζητά και πάλι τη λήψη συντονισμένων μέτρων κατά του αλκοολισμού, που παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά προβλήματα, ειδικά για τη ρωσική επαρχία, η οποία βρίσκει παρηγοριά στο ποτό, για να ξεχνά την ανεργία και τα οικονομικά προβλήματα. «Πίνουμε περισσότερο ακόμη κι από τη δεκαετία του 1990, αν και ήταν πολύ πιο δύσκολα εκείνα τα χρόνια», ομολόγησε ο Ντμίτρι Μεντβιέντεφ στις συναντήσεις με τους υπουργούς του, που ανέλαβαν να υλοποιήσουν την απαίτηση της «φωνής του κράτους», του Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος είχε πει προ ημερών ότι «οι κάτοικοι της Ρωσίας πρέπει να πίνουν λιγότερο».
Κατά μέσο όρο περί τα 30.000 άτομα ετησίως πεθαίνουν στη Ρωσία από δηλητηριάσεις, που συνδέονται απευθείας με κατανάλωση κακής ποιότητας αλκοόλ, ενώ ειδικοί εκτιμούν ότι έως και 500.000 θάνατοι κάθε χρόνο συνδέονται άμεσα με τις συνέπειες του αλκοολισμού. «Οχι στις κόλες, ούτε στο αλκοόλ, ναι στο φυσικό χυμό», λέει το πολιτικώς ορθό μήνυμα, που δείχνει να εισακούεται καλύτερα από τη νέα γενιά, παρά από τις «χαμένες» γενιές με τις κακές συνήθειες...
 

πηγή: Ελευθεροτυπία