«Μάκβεθ» με ελληνικό στοιχείο στη Ρωσία Αχιλλέας Πατσούκας

Το γκρίζο και κυρίαρχο χρώμα της πόλης, πότε - πότε σπάει από τα υπέροχα θέατρα. Το φως αρχίζει να χάνεται. Ολοι οι δρόμοι σε οδηγούν στην Πλατεία Λένιν. Εκεί δεσπόζει το άγαλμα του Λένιν. Δεξιά το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, φτιαγμένο στο γεωγραφικό μέσο της Ρωσίας.

Ο κόσμος συγκλίνει προς το επιβλητικό Θέατρο Μπαλέτου και Οπερας του Νοβοσιμπίρσκ. Χάρη στον συμπατριώτη μας και καλλιτεχνικό διευθυντή του Θεάτρου Θόδωρο Κουρεντζή τρύπωσα από την πίσω πόρτα. Αμέσως κατάλαβα γιατί είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο. Δεκάδες διάδρομοι, υπόγεια, γραμμές τρένων που οδηγούν στη σκηνή, ενώ περνώντας από τα παρασκήνια αισθάνθηκα πως περνούσα μέσα από την ιστορία της όπερας και του μπαλέτου, καθώς σε κάθε μου βήμα ξεπρόβαλαν σκηνικά και κοστούμια όλων των παραστάσεων.

Στις 18.30 η αυλαία σηκώθηκε και εμείς χαθήκαμε στην όπερα «Μάκβεθ» και στο λυρικό παραμύθι στο οποίο μεταμόρφωσε ο «δαιμονισμένος» σκηνοθέτης Ντμίτρι Τσερνιακόφ το αριστούργημα του Τζουζέπε Βέρντι. Ο σκηνοθέτης μας έδειξε γιατί έχει στα πόδια του τη Σκάλα του Μιλάνου και όλα τα μεγάλα μουσικά θέατρα της Δύσης και γιατί σε όλους τους διαγωνισμούς της ρωσικής «Χρυσής Μάσκας» σαρώνει τα βραβεία ακόμα και όταν απέναντί του έχει σκηνοθέτες όπως ο Σοκούροφ. Συνδυάζοντας το google earth με σκηνικά εποχής ισορρόπησε μεγαλοφυώς το τότε με το σήμερα. Στον ρόλο του Μάκβεθ, απολαύσαμε τον συμπατριώτη μας βαρύτονο Δημήτρη Τηλιακό, ο οποίος έπιασε 100% τον ρόλο. Το στήσιμο των σολίστ, της χορωδίας, που όλοι μαζί ξεπερνούσαν τους 300, ακόμα και του σκύλου που έπαιζε, ήταν σοφά μελετημένα. Οσο για το αποκορύφωμα της ευρηματικότητας; Ολοι οι φόνοι διαπράττονταν μπροστά στα μάτια μας, με τη διαφορά πως ουδείς μας τους είδε! Η υπέρβαση στην παράσταση δεν θα είχε πραγματοποιηθεί αν ο Κουρεντζής, οι σολίστες και φυσικά η 50μελής ορχήστρα του δεν έδεναν συγκλονιστικά με τη σκηνοθεσία. Στον ρόλο της Λαίδη Μάκβεθ, η Λαρίσα Γκογκολέφσκαγια, σοπράνο του Μαριίνσκι, έκανε επίδειξη της εμπειρίας της. Επειδή όμως φίλος του καλού είναι το καλύτερο, την επομένη της πρεμιέρας η πολύ μικρότερη σε ηλικία Βερονίκα Τζιόεβα απογείωσε τον ρόλο. Οι περίπου 2.000 θεατές με παρατεταμένο χειροκρότημα που ενίοτε μετατρεπόταν σε ποδοβολητό, ευχαρίστησαν τους συντελεστές του «Μάκβεθ» που αποτελεί συμπαραγωγή της Οπερας της Βαστίλλης και του θεάτρου του Νοβοσιμπίρσκ.
Ο Ελληνας βαρύτονος Δημήτρης Τηλιακός μιλώντας στην «Κ», σημείωσε πως πρόκειται για έναν σπουδαίο και δύσκολο ρόλο που τον στοίχειωνε για πολλά χρόνια, ιδίως σαν μαθητή του Πασχάλη, ο οποίος υπήρξε ο καλύτερος Μάκβεθ τη δεκαετία του ’60. «Αν και γερμανοθρεμμένος θαύμασα το υψηλότατο επίπεδο των μουσικών. Η πειθαρχία τους αγγίζει τα όρια της σκλαβιάς». Τα προσεχή του σχέδια; «Τον Απρίλιο στο “Werther” στην Βαστίλλη στον ρόλο του Αλμπέρ, στο ίδιο θέατρο τον “Μάκβεθ” 5 και 8 Απριλίου, “Μποέμ” στο Μόντε Κάρλο και “Μποέμ” στη Μετροπόλιταν Οπερα».
Info
http://www.opera-novosibirsk.ru/
http://macbethopera.com/

πηγή: Η Καθημερινή