Αναζητώντας τα χαμένα καταφύγια πριν από την εκκένωση... Θανάσης Αυγερινός

Επρεπε να πνιγεί η ρωσική πρωτεύουσα στους δηλητηριώδεις καπνούς για να ξυπνήσουν οι Αρχές της πόλης από τη μακαριότητά τους.
Αποφάσισαν λοιπόν να αναθεωρήσουν και να θέσουν πάλι σε κυκλοφορία τα σχέδια εκκένωσης της Μόσχας, παρά τις πολλές επιφυλάξεις που εκφράζουν ειδικοί για την αξιοπιστία του συστήματος. Υπέγραψε τα σχέδια ο αντιδήμαρχος Βλαντίμιρ Ρέσιν, γιατί ο δήμαρχος Γιούρι Λουσκόφ ήλθε, είδε και απήλθε ξανά για να συνεχίσει τις διακοπές του μετά φυσικοθεραπείας στην Ελβετία, σύμφωνα με τα έκπληκτα ρωσικά ΜΜΕ...

«Η Μόσχα ποτέ δεν εκκενώθηκε, εκτός ίσως από το 1941, και ποτέ δεν έγιναν παρόμοιες ασκήσεις, αλλά ένα παρόμοιο σύστημα είναι απαραίτητο», πιστεύουν στο δημαρχείο της πόλης, όπου εξήγησαν ότι οι οδηγίες θα διανεμηθούν από 1ης Σεπτεμβρίου σε όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες, όμως το πλήρες σχέδιο θα παραμείνει απόρρητο έως ότου προκύψει κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Το σχέδιο προβλέπει ακριβείς αρμοδιότητες και τις συντομότερες διαδρομές εκκένωσης τόσο των κατοίκων στις γειτονιές της Μόσχας όσο και απομάκρυνσης υλικών και πολιτιστικών θησαυρών και αποτελεί, κατά τις εκτιμήσεις, και μια απόπειρα να αποκρουστούν οι πολυάριθμες επικρίσεις των δημοτικών αρχών για απραξία κατά τη διάρκεια της «ασφυξίας» από το τοξικό νέφος. Πολλοί από τους επικριτές θυμήθηκαν (και προφανώς θύμισαν και στον δήμο της πόλης...) ότι θα μπορούσε να αξιοποιηθεί την περίοδο της κρίσης το ευρύ σύστημα υπόγειων καταφυγίων της πόλης, τουλάχιστον για τις πλέον ευπαθείς ομάδες. Ομως ένας θεός ξέρει σε τι κατάσταση βρίσκονται τα καταφύγια, ποιος έχει την ευθύνη γι' αυτά, αν έμεινε οποιοσδήποτε εξοπλισμός ή εφόδια σ' αυτά κι αν δεν έχουν πουληθεί ή νοικιαστεί, μια συζήτηση που μάλλον θα ήθελαν να αποφύγουν πάση θυσία οι δημοτικές αρχές της Μόσχας... Επιβεβαιώνοντας ότι εν πολλοίς το σχέδιο ανακοινώθηκε για τα «μάτια του κόσμου», ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εκτάκτων Καταστάσεων, Γεβγκένι Μπόμπιλεφ, εξέφρασε άγνοια για τις νέες οδηγίες και εξήγησε ότι αναλόγως της απειλής και των συνθηκών το υπουργείο του διαθέτει από το 2006 δικό του ομοσπονδιακό σύστημα ενημέρωσης του πληθυσμού, στο οποίο υπάγονται 12 περιφερειακά κέντρα στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας. Επιφυλακτικά υποδέχθηκε τις εξαγγελίες και ο επικεφαλής του Ινστιτούτου Προώθησης Καινοτομιών, Βιατσεσλάφ Γκλάζιτσεφ, εκτιμώντας ότι στις σημερινές συνθήκες ανάπτυξής της «είναι απολύτως μη ρεαλιστική η ιδέα γενικής εκκένωσης της πρωτεύουσας, όποιο σύστημα κι αν εφαρμόσεις» και ότι θα ήταν προτιμότερο να υπάρξουν σχέδια για την απομάκρυνση π.χ. των ασθματικών ή άλλων ομάδων ασθενών, των παιδιών κ.λπ., σε παρόμοιες κρίσεις σαν αυτή που έζησε η Μόσχα. Σύμφωνα με τον Γκλάζιτσεφ, το συμπέρασμα αυτό έχει βγει από τη δεκαετία του 1960, όταν οι Αμερικανοί κατασκεύαζαν μαζικά καταφύγια προστασίας από πυρηνική επίθεση και γρήγορα κατάλαβαν ότι θα ήταν αδύνατη οποιαδήποτε έμπρακτη εφαρμογή του συστήματος. «Οι υπηρεσίες πολιτικής προστασίας έχουν από καιρό τεθεί εκτός λειτουργίας και το σχέδιο μοιάζει ότι είναι ωφέλιμο για τους σχεδιασμούς κάποιων», είπε ο Ρώσος επιστήμονας, που όπως και η πλειονότητα των κατοίκων της Μόσχας θεωρεί ότι κάποιοι προσπαθούν απλώς να κερδοσκοπήσουν πολιτικά και προπαντός οικονομικά πάνω στην ανάμνηση της πρόσφατης τραγωδίας. «Η κοινωνία μας φέρεται ωσάν ένας γιγαντιαίος βλαξ», σύμφωνα με τον πολιτικό επιστήμονα Γκλεμπ Παβλόφσκι, ο οποίος έχει επανειλημμένως «συμβουλεύσει» τη ρωσική ελίτ μέσω του Ιδρύματος Αποτελεσματικής Πολιτικής που διευθύνει. Μας μπέρδεψε βέβαια, γιατί την περασμένη εβδομάδα καλούσε τη ρωσική πολιτική ηγεσία «να μην αντιμετωπίζει τους ανθρώπους ως βλάκες» κι εκτιμούσε ότι οι φωτιές αλλάζουν ταχύτατα την πολιτική ατζέντα στη χώρα...

πηγή: Ελεύθεροτυπία