Ημέρα του κόκκινου ...άνδρα Θανάσης Αυγερινός

Η χθεσινή 23η Φεβρουαρίου ήταν στα σοβιετικά χρόνια η μέρα του Κόκκινου Στρατού κι εξελίχθηκε σε γιορτή εν γένει των ανδρών.
Εστω κι αν γιορτάζεται σαφώς πιο συγκρατημένα σε σχέση με το λαϊκό πανηγύρι της 8ης Μαρτίου, την Ημέρα της Γυναίκας, για την οποία άπαντες κάνουν τα σχέδιά τους από τώρα κιόλας, παρά τους περιορισμούς που επιβάλλει η κρίση.

Τώρα πια στη Ρωσία η γιορτή του στρατού ονομάζεται Ημέρα του Υπερασπιστή της Πατρίδας και σαν να την τίμησαν με μεγαλύτερη επισημότητα οι Αρχές φέτος, που χρειάζονται περισσότερο αφορμές εθνικής έξαρσης. Τον τόνο έδωσε ο πρόεδρος Μεντβιέντεφ, ο οποίος κατέθεσε το στεφάνι του στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Κρεμλίνο και χαιρέτισε την καθιερωμένη δεξίωση με τη στρατιωτική ηγεσία, επικαλούμενος τον πατριωτισμό των Ρώσων για την αντιμετώπιση των οικονομικών και λοιπών δυσκολιών της εποχής. Με δεξιώσεις, συγκεντρώσεις, ομιλίες και καταθέσεις στεφάνου η ημέρα γιορτάστηκε απ' άκρου εις άκρον της Ρωσίας και ειδικά στις περιφέρειες εκείνες που οι ένοπλες δυνάμεις παίζουν ρόλο καθοριστικό στην ανάπτυξη, όπως στη ρωσική Απω Ανατολή. Από το μακρινό Βλαδιβοστόκ, πάντως, που φέτος πρωταγωνιστεί στην ογκούμενη κοινωνική αναταραχή στη Ρωσία, δεν έλειψαν και οι πικετοφορίες, που τάσσονταν κατά της αναγγελθείσης στρατιωτικής μεταρρύθμισης, η οποία προβλέπει δραματικές περικοπές σε ειδικότητες, μεγέθη μονάδων και αριθμό αξιωματικών. Η αλήθεια είναι ότι οι διαμαρτυρίες προσέλκυσαν μόνο μερικές δεκάδες διαδηλωτές, καθώς οι περισσότεροι Ρώσοι προτιμούν να τρέχουν να φρεσκάρουν τις ντάτσες τους, τα παραδοσιακά ρωσικά εξοχικά, τα κηπευτικά και οι πατάτες των οποίων αποκτούν ξανά όλο και μεγαλύτερη σημασία λόγω κρίσης. Πλάι στις επίσημες εορταστικές εκδηλώσεις, το ΚΚ της Ρωσικής Ομοσπονδίας, που όσο να 'ναι διατηρεί αρκετές συμπάθειες στις τάξεις του στρατού, οργάνωσε τις δικές τους αντιδιαδηλώσεις, χαρακτηρίζοντας «θανατηφόρες» τις μεταρρυθμιστικές επιλογές του υπουργού Αμυνας Σερντιουκόφ. Μιλώντας ενώπιον περίπου 2.000 συγκεντρωμένων στη Μόσχα, από μια αυτοσχέδια σκηνή πάνω σε φορτηγό, ο Γκενάντι Ζιουγκάνοφ εκτίμησε ότι ούτε οι υπουργοί ούτε ο πρωθυπουργός της χώρας Βλαντίμιρ Πούτιν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των καιρών και πρέπει το γρηγορότερο δυνατόν να παραιτηθούν. Ως σοβιετική κατά βάθος γιορτή, η 23η Φεβρουαρίου γιορτάζεται ως ημέρα του στρατού σε πολλές από τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, όπου έχουν διατηρηθεί οι περισσότερες από τις παραδόσεις, δηλαδή οι λαϊκές συγκεντρώσεις, η απαραίτητη κατανάλωση των 100 γραμμαρίων βότκας «του μετώπου» από βετεράνους και νεοσύλλεκτους, στη μνήμη των νεκρών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τα περίφημα βεγγαλικά ακριβώς στις εννιά το βράδυ. Σε πολλές απ' αυτές τις Δημοκρατίες όμως, η γιορτή αυτή συνεχίζει να διχάζει, όπως στην Ουκρανία, όπου η απροθυμία του πληθυσμού να γιορτάζει τις ένοπλες δυνάμεις στις 6 Δεκεμβρίου ή στις 29 Ιανουαρίου υποχρέωσε τον προηγούμενο πρόεδρο Κούτσμα να επαναφέρει τον εορτασμό της 23ης Φεβρουαρίου, όχι όμως και την εθνική αργία. Ο σημερινός πρόεδρος Γιούσενκο, αν και εξέδωσε συγχαρητήριο μήνυμα για τη γιορτή, παινεύοντας τους βετεράνους και τον παιδαγωγικό τους ρόλο, έχει προτείνει η ημέρα του στρατού να γιορτάζεται στις 29 Ιανουαρίου, όταν οι δυνάμεις της λεγόμενης «Ουκρανικής Λαϊκής Δημοκρατίας» προσπάθησαν το 1918 να εμποδίσουν τον Κόκκινο Στρατό να καταλάβει το Κίεβο. «Σε αντίθεση με τις τεχνητές γιορτές, που κάποιοι εφευρίσκουν, αυτή είναι μια αληθινή γιορτή αντρικής φιλίας, αδελφοσύνης και τιμής», είπε κοντράροντας τον πρόεδρο η πρωθυπουργός Γιούλια Τιμοσένκο, που κάνει ό,τι μπορεί για να γοητεύσει το φιλορωσικό κοινό, διεκδικώντας την περιπόθητη προεδρία της χώρας.

πηγή: Ελεύθεροτυπία