Τρίτη σημαντικότερη προσωπικότητα στην ιστορία της Ρωσίας ανακηρύχτηκε ο Ιωσήφ Στάλιν. Ο Πατερούλης ζει μες στις καρδιές τους. Θανάσης Αυγερινός

Λίγες μόνο ημέρες μετά την 130ή επέτειο των γενεθλίων του, η ρωσική κοινή γνώμη επιφύλαξε ακόμη ένα δώρο στον Ιωσήφ Στάλιν, αναδεικνύοντάς τον τρίτη σημαντικότερη προσωπικότητα στην Ιστορία της Ρωσίας.

Το πολυσυζητημένο και αμφιλεγόμενο σχέδιο για την ανακάλυψη του «ονόματος» που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει τη Ρωσία, ξεκίνησε τον περασμένο Μάιο, έπειτα από πρωτοβουλία του κρατικού τηλεοπτικού δικτύου «Ρωσία», του ακαδημαϊκού Ινστιτούτου Ιστορίας και γνωστής εταιρείας δημοσκοπήσεων. Από τα αρχικώς 500 ονόματα έπρεπε να επιλεγούν 50, κατόπιν 12 και εν τέλει ένα, όμως η διαδικασία της δικτυακής κατά κανόνα ψηφοφορίας συνοδεύτηκε από έντονες αμφισβητήσεις για την αξιοπιστία της, καθώς επέτρεπε απεριόριστο αριθμό ψήφων υπέρ μιας υποψηφιότητας.

Η ψηφοφορία σταμάτησε κάποια στιγμή τον Αύγουστο, όταν με εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους ο Ι. Στάλιν είχε πάρει προβάδισμα, πότε μπροστά και πότε πίσω από τον Βλαδίμηρο Λένιν και εν συνεχεία «δυσκόλεψε» για τυχόν χάκερ και προγράμματα-ρομπότ, υποχρεώνοντας πρώτα να απαντάται σωστά μια ιστορική ερώτηση κι έπειτα να κατατίθεται η ψήφος. Οι διοργανωτές της ψηφοφορίας κατέβαλαν κάθε προσπάθεια ώστε να επικρατήσουν πολιτικώς «ορθότερες» υποψηφιότητες, προτείνοντας ευθέως πότε τον Μεγάλο Πέτρο και πότε τον εθνικό ποιητή Αλεξάντρ Πούσκιν και τελικά τα κατάφεραν να αναδείξουν πρώτο τον αγιοποιημένο πρίγκιπα του 13ου αιώνα και νικητή επί των Σουηδών Αλεξάντρ Νιέφσκι με 529.575 ψήφους και δεύτερο τον μεταρρυθμιστή των αρχών του 20ού αιώνα και τρίτο κατά σειρά πρωθυπουργό της Ρωσίας Πιότρ Σταλίπιν, με 523.766 ψήφους, έναντι 519.071 του Στάλιν.

Το κωμικοτραγικό της ιστορίας είναι ότι το πρότυπο του Αλεξάντρ Νιέφσκι ως εθνικού ήρωα είχε επιμόνως προβληθεί από τον ίδιο τον Στάλιν, γι' αυτό και το παράσημο προς τιμήν του ήταν το μόνο της Ρωσικής Αυτοκρατορίας που παρέμεινε εν ισχύι και στα σοβιετικά χρόνια. Ο Στάλιν βαρύνεται με τον θάνατο δεκάδων εκατομμυρίων, που έπεσαν θύματα τόσο των άμεσων διώξεων όσο και της βίαιης κολεκτιβοποίησης και εκβιομηχάνισης, όμως και τα περιβόητα στρατοδικεία της εποχής Σταλίπιν ευθύνονται για χιλιάδες εκτελέσεις και απαγχονισμούς επαναστατών και «αναρχικών». Αρκετοί ακόμη «αιμοσταγείς» ηγέτες συμπεριλαμβάνονται στη «νικήτρια» δωδεκάδα, που συμπληρώνουν ο ποιητής Αλεξάντρ Πούσκιν, ο Μεγάλος Πέτρος, ο Βλαδίμηρος Λένιν, ο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, ο στρατηλάτης του 18ου αιώνα Αλεξάντρ Σουβόροφ, ο χημικός Ντμίτρι Μεντελέγεφ, ο Ιβάν ο Τρομερός, η Μεγάλη Αικατερίνη και ο τσάρος Αλέξανδρος Β'.

πηγή: Ελεύθεροτυπία