Σωτήρας ή κατακτητής; Τι λένε οι Ουκρανοί; ΟΙ... ΠΟΥΤΙΝ ΚΑΙ ΟΙ... ΑΝΤΙ-ΠΟΥΤΙΝ

Το κουβάρι του Ουκρανικού ζητήματος επιχειρεί να ξετυλίξει το ellada-russia.gr/ru, μέσα από τα μάτια των πολιτών της Ουκρανίας.Πως ερμηνεύουν τις εξελίξεις στη χώρα τους και της γειτονιάς τους οι κάτοικοι μιας από τις ιδρυτικές δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης; Αρωγός σε αυτήν την προσπάθεια στέκεται η Έλενα Καρατζίδου, φοιτήτρια Πολιτικών Επιστημών στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ελληνοουκρανικής καταγωγής. Αφού έκανε τις πρώτες επαφές , παρουσιάζει τα αρχικά συμπερασματά στο παρακάτω κείμενο.

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013: Η κυβέρνηση της Ουκρανίας ανακοινώνει ότι δεν θα υπογράψει σύμφωνο για ενίσχυση των δεσμών με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η αρχή του τέλους. Οι διαδηλωτές που έχουν πια συγκεντρωθεί στη πλατεία Ανεξαρτησίας στο Κίεβο φωνάζουν «Η Ουκρανία είναι Ευρώπη» και απαιτούν την παραίτηση Γιανουκόβιτς. Ακολούθησαν κι άλλες διαδηλώσεις, νέες εκλογές, δημοψηφίσματα, εκεχειρία αλλά το κυριότερο: Χάθηκαν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές. Ο πόλεμος πλέον έχει χάσει το νόημα του, δε πολεμούν πλέον για την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλα ο καθένας για το δικό του λόγο. Κατι τέτοι συμβαίνει επειδή μιλάμε για έναν Εμφύλιο Πόλεμο, ο οποίος δεν διεξάγεται μόνο με όπλα, αλλά παράλληλα με σκέψεις και πιστεύω.
Οι κατηγορίες είναι πολλές και οι απόψεις ακόμη περισσότερες. Ωστόσο τα στρατόπεδα είναι δυο: Πούτιν και... Αντι-Πούτιν. Σε πόλεις που μαίνεται ο πόλεμος όπως η Μαριούπολη, το Ντονιέτσκ, το Λουγκάνσκ εντοπίζονται και οι δυο κατηγορίες. Η μια πλευρά, δοξάζει τον Πούτιν και η άλλη τον αποκαλεί φασίστα.

Για κάθε Αντι-Πουτινικό.ο Ρώσος πρόεδρος είναι «κόκκινο πανί» και  υπαίτιος για οτιδήποτε γίνεται στην χώρα . Η άποψη αυτή κυριαρχεί κυρίως στη Μαριούπολη και το Ντονιέτσκ. Από την αρχή των γεγονότων ο Βλαντίμιρ Πούτιν θεωρήθηκε φίλος του Γιανουκόβιτς και αυτός που του «έβαλε τις ιδέες ώστε τελικά να αρνηθεί κάθε συζήτηση με την Ευρώπη και η Ουκρανία να μείνει εκτός Ένωσης». Οι άνθρωποι που κάθε μέρα τους επιτίθενται, σύμφωνα με αυτού,  είναι φιλόρωσοι και στρατιώτες-εκτελεστές που στέλνει η Ρωσία για να σκοτώσει όποιον δε συμφωνεί με το σχέδιο ‘’Νέα Ρωσία’’.Ακούγεται ακόμη ότι έχει μολύνει το πόσιμο νερό, ότι κόβει τη παροχή του υγραερίου και ότι είναι ο κύριος υπεύθυνος της όλης κατάστασης. Οι ίδιοι σκιαγραφούν το πρόσωπο του Ρώσου ηγέτη από το .. «φασιστικό» του προφίλ κατι που θεωρούν ότι τον αντιπροσωπεύει πλήρως καθώς του προσάπτουν την κατηγορία ότι  χαρακτηρίζεται από ακραίο εθνικισμό. Το όραμα λοιπόν των πολέμιων του Πούτιν είναι μια ελεύθερη Ουκρανία η οποία θα ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και δε θα έχει καμία απολύτως σχέση με τη Ρωσική πλευρά.

Από την άλλη πλευρά, δεν είναι λίγοι οι οπαδοί του Ρώσου Προέδρου.Αυτούς τους εντοπίζουμε, επίσης, όσο αξιοπερίεργο κι αν ακούγεται στη Μαριούπολη, στο Ντονιέτσκ αλλά και σε άλλες πόλεις. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν την πεποίθηση ότι ο Πούτιν και η Ρωσία όντως θέλουν το καλό της χώρας. Είναι ίδιοι που επιρρίπτουν τις ευθύνες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στη Γερμανία και στην Αμερική για τη καταστροφή της χώρας. Είναι όσοι αποκαλύπτουν ότι η κατάσταση αυτή ξεκίνησε από πληρωμένους ακροδεξιούς ώστε να διαλυθούν οι σχέσεις Ουκρανίας-Ρωσίας. Είναι οι νοσταλγοί της Σοβιετικής Ένωσης και της καλής, για αυτούς, ποιότητας ζωής και ασφάλειας που τους προσέφερε. Κατά την άποψη τους οι πολιτικοί της Ουκρανίας έχουν γίνει πλέον  «μαριονέτες» των Αμερικανών  και των Γερμανίας. Αισθάνονται ότι η κατάσταση που βιώνουν αποτελεί μια χούντα που δε πρόκειται να αλλάξει.
Τελικά, βρισκόμαστε σε κατάσταση εκεχειρίας- μόνο στα χαρτιά- γιατί στη πραγματική ζωή ο πόλεμος συνεχίζεται. Είχε θύματα, έχει θύματα και θα έχει θύματα. Ίσως τελικά ο χαρακτηρισμός εμφύλιος δε φτάνει, ο «αδελφοκοκκινος’» ίσως ταιριάζει, γιατί για τις παραπάνω διαφορές σκοτώνονται αδέλφια, φίλοι και οικογένειες. Στο όνομα μιας ‘’ Слава Україні! Героям слава!’’.