Η «τσαρίνα» του μπαλέτου είναι και πάλι εδώ Γιώτα Βαζούρα

Χορεύει ασταμάτητα από τα έξι της. Δηλαδή τα τελευταία τριάντα χρόνια. Ξεκίνησε όχι από επιλογή, αλλά γιατί η μητέρα της διαβλέποντας το ταλέντο της στο μπαλέτο, αποφάσισε, μόλις στα δέκα της, να την «διώξει» από την πόλη της, το ιστορικό Λούτσκ της Ουκρανίας, και να την στείλει στο Κίεβο σε μια από τις φημισμένες Ακαδημίες χορού που άνθιζαν εκεί. Η κάθε μέρα στο άγνωστο Κίεβο, ξεκινούσε για την μικρή Σβετλάνα Ζαχάροβα με κλάμα και απόγνωση.

Της πήρε αρκετά χρόνια για να αντιληφθεί πως η άτεγκτη απόφαση της μητέρας να την στείλει 450 χλμ μακριά από την πατρογονική εστία, προκειμένου να ασχοληθεί με τον χορό, ήταν εκείνη που της «άνοιξε» διάπλατα τους δρόμους για μια μεγάλη καριέρα. «Αν δεν ήταν εκείνη, σήμερα δεν θα ήμουν μπαλαρίνα», συνηθίζει να λέει στις συνεντεύξεις της, η σπουδαία Ζαχάροβα, η οποία σε λίγες ημέρες έρχεται και πάλι στην Αθήνα, για να μας γοητεύσει με τις άψογες χορευτικές της πιρουέτες.

Η 36χρονη σούπερ σταρ του μπαλέτου -και “τσαρίνα των Θεάτρων Μπολσόι”- στις 26, 27 και 28 Δεκεμβρίου θα φορέσει τις πουέντ της, για να ερμηνεύσει στην σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, έναν από τους πιο  χαρακτηριστικούς ρόλους του ρεπερτορίου της: εκείνον της «Ζιζέλ» στο ομώνυμο μπαλέτο, που αποτελεί έναν ύμνο στην άδολη αγάπη. Την ίδια άδολη αγάπη δηλαδή, που γνώρισε και η ίδια στο πρόσωπο του μουσικού Βαντίμ Ρεπίν με τον οποίο είναι παντρεμένη από το 2010.

Η Ζαχάροβα έχει ασχοληθεί και με την πολιτική, αφού επί σειρά ετών ήταν μέλος του ρωσικού κοινοβουλίου. Ωστόσο, ακόμη και όταν φορούσε τα σινιέ συνολάκια της, δεν αποχωριζόταν τις πουεντ, μιας και δεν σταμάτησε λεπτό να δίνει χορευτικά ρεσιτάλ. «Δεν μπορώ να σκεφτώ ότι θα έρθει η μέρα που δεν θα χορεύω» έχει πει. «Το μπαλέτο είναι η ζωή μου».

πηγή: pencilmag.gr