01.06.2010 04:17
Διαπλέοντας την αρχαιότητα Δρ. Αγγελική Γ. Σίμωσι

Το κέντρο της ανθρώπινης ζωής, η θάλασσα, που απλώνεται ανάμεσα στους πιο αρχαίους πολιτισμούς τριών ηπείρων του κόσμου μας, κρύβει μέσα της όχι λιγότερα αινίγματα, απ’ ό,τι η ξηρά που βρέχει. Σε καμία άλλη φυσική λεκάνη στη γη οι άνθρωποι δεν έπλεαν τόσο χρόνο και τόσο συχνά, όσο στις θάλασσες, που εκτείνονται από τη Μεγάλη Ελλάδα στη νότιο Ιταλία από τη Δύση, ως τη Μικρά Ασία και την Κύπρο στην Ανατολή και από τα παράλια της Θράκης στο Βορράς ως την Αίγυπτο στο Νότο. Μεγάλο μέρος αυτής της υδάτινης έκτασης, που κατακτήθηκε από αρχαίους πλοηγούς και τους συνεχιστές τους, ανήκει στην Ελλάδα με τα 3.500 νησιά της και τα 17.000 χιλιόμετρα της ακτογραμμής της, που αποτελεί το ένα τέταρτο του μήκους των ακτών ολόκληρης της Μεσογείου. Στα νερά της έχουν αποκαλυφθεί περίπου 1000 ναυάγια - από τα Μυκηναϊκά πλοία της εποχής του Αγαμέμνονα και του Οδυσσέα ως τα οθωμανικά σκάφη με τους θησαυρούς των Σουλτάνων. Ακόμη και ο δίδυμος αδελφός του «Τιτανικού», ο «Βρετανικός» αναπαύεται στα ελληνικά ύδατα, περιμένοντας να πατήσει ξανά στο κατάστρωμά του ανθρώπινο πόδι. Και πόσοι άραγε ακόμη ανεξερεύνητοι θησαυροί δεν κρύβονται στο βυθό του Αιγαίου πελάγους, μερικές φορές κυριολεκτικά κάτω από τα πόδια των λουομένων τουριστών;

 

ολόκληρο το κείμενο στα ρωσικά