Η λαϊκή ενότητα, που γιορτάζεται πλέον στη θέση της Οκτωβριανής Επανάστασης, «δεν είναι έννοια μεταφορική, αλλά αδιαμφισβήτητη αξία» κατοχυρωμένη στο ρωσικό Σύνταγμα, σύμφωνα με το Ρώσο πρόεδρο Ντμίτρι Μεντβιέντεφ, ο οποίος προσπάθησε να πείσει τους δύσπιστους Ρώσους πολίτες ότι αυτή είναι πλέον η εθνική γιορτή του μέλλοντός τους.

Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και έως το 2004 η επέτειος της Οκτωβριανής Επανάστασης, που άρχισε σιγά σιγά να ονομάζεται στο ρωσικό Τύπο «οκτωβριανό πραξικόπημα» εορταζόταν με διάταγμα του Μπαρίς Γέλτσιν ως «Ημέρα Ομόνοιας και Συμφιλίωσης».
Από το 2005, με διάταγμα του Βλαντίμιρ Πούτιν, η νοεμβριανή αργία, που μόνον ένας τρελός θα προσπαθούσε να καταργήσει, μεταφέρθηκε στις 4 του μήνα και εορτάζεται πλέον ως ημέρα λαϊκής ενότητας σε ανάμνηση της απελευθέρωσης της Μόσχας και του Κρεμλίνου το 1612 από τους Πολωνούς κατακτητές τους, με την οποία θεωρείται ότι η Ρωσία βγήκε από τη «θολή και ταραγμένη περίοδο» της ιστορίας της το 17ο αιώνα. Επικεφαλής της λαϊκής εθνοφυλακής, που πραγματοποίησε το κατόρθωμα ήταν οι Κοζμά Μίνιν και Ντμίτρι Παζάρσκι, το άγαλμα των οποίων στέκει μπροστά στον Άγιο Βασίλειο στην Κόκκινη Πλατεία και ξαναέγιναν ήρωες πρώτης γραμμής όταν το Κρεμλίνο έπρεπε επειγόντως να βρει κάποιο αντάξιο υποκατάστατο στη ριζωμένη στη συνείδηση εορτή της Επανάστασης.
Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη δημοσκόπηση σχετικά με το ποιες γιορτές είναι πιο σημαντικές για τους Ρώσους πολίτες, το 77 % απάντησε η Πρωτοχρονιά, το 38 % η 9η Μαΐου, ημέρα της Αντιφασιστικής Νίκης κατά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το 34 % το Πάσχα και το 31 % τα Χριστούγεννα και η ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου.
Τη σειρά των εορτών συμπληρώνουν για το 17 % η ημέρα του υπερασπιστή της Πατρίδας, δηλαδή των ενόπλων δυνάμεων και κατά βάση των ανδρών, για το 9 % οι διάφορες επαγγελματικές εορτές και για το 7% η 1η Μαΐου. Ακολουθεί με 5 % η 7η Νοεμβρίου, ημέρα άλλοτε της Οκτωβριανής Επανάστασης και σήμερα η παράξενη επέτειος της εορταστικής παρέλασης του 1941, μετά την οποία οι Ρώσοι στρατιώτες κατευθύνθηκαν στο μέτωπο.
Ακόμη πιο χαμηλά βρίσκεται η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου και το μουσουλμανικό Μπαϊράμι (4 %), η ημέρα της Ρωσίας, επέτειος ψήφισης του ισχύοντος Συντάγματος της νέας μετασοβιετικής Ρωσίας (3 %) και η ημέρα της Κοσμοναυτικής, επέτειος της πρώτης διαστημικής πτήσης του Γιούρι Γκαγκάριν (1 %). Με το ίδιο χαμηλό ποσοστό του 1 % αναγνωρίζεται ως σημαντική γιορτή και η επέτειος της 4ης Νοεμβρίου, τη σημασία της οποίας προσπαθεί παντοιοτρόπως να εμφυσήσει στην κοινωνική συνείδηση το Κρεμλίνο.
Το εντυπωσιακό είναι ότι οι μισοί ερωτηθέντες Ρώσοι (50 %) δεν γνωρίζουν καν το όνομα της εθνικής εορτής της 4ης Νοεμβρίου, το 39 % δίνει λάθος ονομασίες και τη σωστή πέτυχε μόνο το 10 %, ποσοστό, που μειώθηκε μάλιστα από το περσινό 16 %.
Το 80 % του πληθυσμού αγνοεί αυτά καθεαυτά τα κατορθώματα των Μίνιν και Παζάρσκι, σε αντίθεση με το 10 %, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται οι περίπου 5.500 εθνικιστές, που οργάνωσαν τη «Ρωσική πορεία», ενώ ομώνυμη εκδήλωση με συμμετοχή 20.000 νέων οργάνωσαν παρά τη βροχή και οι «Νάσι» (=Δικοί μας), η νεολαιίστικη οργάνωση που πρόσκειται στο Κρεμλίνο. Αρκετές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εξέφρασαν, πάντως, την ανησυχία τους για την ενίσχυση των εθνικιστικών δραστηριοτήτων, που στρέφονται εναντίον των μεταναστών.
Για να έχει ήσυχο το κεφάλι της η ρωσική κυβέρνηση ένωσε τις δύο γιορτές, την παλιά και τη νέα επέτειο, προσφέροντας μια χορταστική τετραήμερη αργία στους Ρώσους εργαζόμενους, οι οποίοι θα κληθούν να εργαστούν το επόμενο Σάββατο 13 του μηνός, αν και οι περισσότεροι θα προσπαθήσουν και τότε να πάρουν άδεια από τη σημαία, που στα ρωσικά σημαίνει κρεμάω το σακάκι μου στην καρέκλα και εξαφανίζομαι...