03.12.2007 06:44
Έχει καταγραφεί στη συνείδηση των Ρώσων ως «εθνικός ηγέτης» Δημήτρης Λιάτσος

Συνήθως σε κάθε εκλογική διαδικασία αναζητούνται τα στοιχεία εκείνα που θα παρουσιαστούν το βράδυ των εκλογών ως «σημαντικά». Κατά κανόνα, τα αποτελέσματα που έρχονται είναι είτε ως «αναμενόμενα» είτε ως «έκπληξη» κ.λπ.

 

Στις χθεσινές εκλογές στη Ρωσία -πολύ σημαντικές για τη χώρα- η έκβαση της εκλογικής διαδικασίας, χωρίς να εκπίπτει του ενδιαφέροντος, δεν είναι ο πλέον σημαντικός παράγων. Και να γιατί: Η χώρα έχει περάσει σε μια πορεία εντυπωσιακής ανάπτυξης της οικονομίας της, σταθεροποιήθηκε πολιτικά και κοινωνικά, βγαίνοντας από τον «βάλτο» όπου είχε χωθεί στα τέλη της δεκαετίας του 90, όπως είπε χαρακτηριστικά ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Οι χθεσινές εκλογές, λοιπόν, έρχονται σε μια χρονική στιγμή όπου η κοινωνία πρέπει να αποφασίσει εάν θα συνεχιστεί η πορεία αυτή ή εάν θα υπάρξει πισωγύρισμα.
Η μεγάλη πλειοψηφία των απλών Ρώσων πολιτών θέλει τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής, το δυνάμωμα της χώρας, τη βελτίωση -σε ποιοτικά στοιχεία πλέον- της κοινωνικής πρόνοιας, τη μετάβαση σε μια ευημερούσα κοινωνία. Με ερωτηματικά, σκέψη, πλήρη ή εν μέρει αποδοχή των έως τώρα πεπραγμένων η ρωσική κοινωνία στο σύνολό της πήγε να ψηφίσει έχοντας κατά νου αυτή την προσέγγιση. Ετσι το αποτέλεσμα με τον «θρίαμβο» της «Ενωμένης Ρωσίας» ήταν προβλέψιμο.
Οι Ρώσοι, ωστόσο, εμπιστεύονται κυρίως τον Βλαντιμίρ Πούτιν, παρά τους «παρτοκράτες» του κόμματος. Ετσι είναι η ρωσική πολιτική συνείδηση. Ισως γι αυτό συχνά-πυκνά δεν κατανοείται από τη Δύση. Είναι δύσκολο -χωρίς να το κρίνει κανείς ως «καλύτερο ή χειρότερο»- να μπει στο πλαίσιο προσέγγισης των δυτικών Δημοκρατιών. Αυτό το χρονικό διάστημα ο επικεφαλής του Κρεμλίνου έχει καταγραφεί στη συνείδηση του κόσμου ως «εθνικό κεφάλαιο», ως «εθνικός ηγέτης». Κατά καιρούς και άλλες χώρες δίνουν το ίδιο παράδειγμα. Ας ρίξουμε μια ματιά στις ΗΠΑ του Φ. Ρούσβελτ, στη Γαλλία του στρατηγού Ντε Γκολ, στην Κίνα του Τενγκ Χσιάο Πινγκ. Η δημοτικότητα Πούτιν σήμερα στη Ρωσία ξεπερνά σε ποσοστά το ποσοστό της «Ενωμένης Ρωσίας». Ο ίδιος «κατέβηκε» στο ψηφοδέλτιο ενός κόμματος του οποίου δεν είναι καν μέλος, για να το «τραβήξει προς τα πάνω». Ο Πούτιν με την πράξη του αυτή θέλησε να «ρευστοποιήσει» το ευρύτατο κύρος που διαθέτει και δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, ώστε να δώσει ώθηση στη συνέχιση της πολιτικής που ακολούθησε τα 8 προεδρικά του χρόνια.
Οι ΗΠΑ επιχείρησαν να πετύχουν ακριβώς το αντίθετο. Απέτυχαν, κυρίως ξεγυμνώθηκαν μπροστά στα μάτια της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ρώσων. Ακριβώς γιατί στήριζαν είτε περιθωριακούς πολιτικούς είτε χρεοκοπημένα απομεινάρια της δεκαετίας του 90.
Γι αυτό οι εκλογές ήταν σημαντικότατες. Ηταν μια νίκη των Ρώσων, οι οποίοι εκτιμούν πως η χώρα τους ξαναγεννιέται.

 

πηγή: ΕΘΝΟΣ

Λέξεις Κλειδιά: Πούτιν,Ρωσία,διαδικασία,εκλογές,πλειοψηφία,ΗΠΑ