Η σύμβουλος ξένων εργαζόμενων στη Ρωσία, Μαρί Μπρις, προειδοποιεί όμως ότι αν το χρήμα είναι το μοναδικό κίνητρο, οι κίνδυνοι αφθονούν. «Οι αποτυχίες, η επιστροφή δηλαδή του εργαζόμενου ή της οικογένειάς του νωρίτερα από ότι προβλέπει το συμβόλαιο σπάνια οφείλεται σε ελλιπείς αποδοχές. Οσοι σχεδιάζουν να μετοικήσουν πρέπει να αποφασίσουν εάν είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν νέα κουλτούρα και νέες συνήθειες», λέει η κ. Μπρις.
Ο 36χρονος Ισπανός Ερίκ Τολεντάνο εργάσθηκε πολλά χρόνια σε μεγάλες εταιρίες διατροφής και ποτών. Εφτασε στη Μόσχα το 2005 και έζησε εκεί πολλά χρόνια, προτού μετακομίσει πρόσφατα στην Ιαπωνία. «Οι παράγοντες που έλαβα υπόψη μου ήταν η δυναμική της ρωσικής αγοράς, η ικανότητα καινοτομίας και βέβαια ο μεγάλος μισθός», λέει ο κ. Τολεντάνο.
Η συντριπτική πλειοψηφία των Δυτικών εργαζομένων (82%) εξασφαλίζουν καλύτερες αποδοχές από ότι στη γενέτειρά τους. Η Εκατερίνα Σιριάεβα, σύμβουλος απασχόλησης στη ρωσική πρωτεύουσα, εκτιμά ότι η μισθολογική αυτή διαφορά σε σχέση με τους Ρώσους είναι δικαιολογημένη. «Η Ρωσία εμφανίζει έλλειψη ειδικευμένων στελεχών επιχειρήσεων και για το λόγο αυτό, οι εταιρίες είναι πρόθυμες να πληρώσουν παχυλούς μισθούς για ειδικούς από άλλες χώρες», λέει η κ. Σιριάεβα.
Ο Ρώσος οικονομολόγος Μιχαήλ Μπέργκερ εξηγεί: «Στη Ρωσία, οι επιχειρήσεις επιθυμούν διακαώς να προσλάβουν εργαζόμενους με δυτική επιχειρηματική κουλτούρα, που είναι πιο ικανοί να διαπραγματεύονται δύσκολες συμφωνίες, έχουν πρόσβαση σε δυτικές αγορές και προσελκύουν πιστωτικά κεφάλαια από δυτικές τράπεζες».
Ο κ. Μπέργκερ αποκαλύπτει, όμως, ότι ορισμένοι Δυτικοί ειδικοί αμοίβονται υπερβολικά, μόνο και μόνο επειδή πολλές εταιρίες θεωρούν ένδειξη κύρους την πρόσληψη υψηλά αμοιβόμενων Δυτικών στελεχών. Οι Δυτικοί εργαζόμενοι πληρώνονται, όμως, πολύ καλά στη Ρωσία και επειδή το κόστος ζωής είναι ιδιαίτερα υψηλό. Σύμφωνα με την έρευνα της HSBC, 76% των ξένων εργαζόμενων δηλώνει ότι το κόστος τροφίμων και ποτών στη Μόσχα είναι μεγαλύτερο από ότι στις δικές τους χώρες.
Παρότι πολλοί είναι εκείνοι που επιλέγουν τη Ρωσία για μισθολογικούς λόγους, ορισμένοι αποκαλύπτουν άλλα κίνητρα. Ο 29χρονος Βρετανός δικηγόρος Τζόσουα Πέριαν εξηγεί: «Ήθελα να ζήσω σε μία χώρα όπου δεν μιλούν τα αγγλικά και να βιώσω έναν καινούργιο πολιτισμό. Το γεγονός ότι βρήκα καλή δουλειά είναι ένα μπόνους».
πηγή: Η Καθημερινή