Κίεβο

Πρωτεύουσα της Ουκρανίας. Έχει 2.616.000 κατοίκους και είναι η τρίτη σε πληθυσμό πόλη της χώρας αυτής. Βρίσκεται σ' ένα λόφο ύψους 100 μέτρων, κοντά στη συμβολή των ποταμών Δνείπερου και Ντέσνα. Άλλοτε ήταν ωραία πόλη, αλλά δέχτηκε καταστροφές κατά την εισβολή των Γερμανών το 1941. Στην αριστερή όχθη του Δνείπερου δεσπόζει η παλιά πόλη. Το κράτος φρόντισε να την ανοικοδομήσει και ν' αποκαταστήσει τα καλλιτεχνικά μνημεία που καταστράφηκαν από τον πόλεμο.
Το Κίεβο αποτελεί το μορφωτικό κέντρο της περιοχής. Έχει πολυτεχνείο, πανεπιστήμιο, οργανισμό έκδοσης βιβλίων στην ουκρανική διάλεκτο κλπ. Επίσης έχει μεγάλο εμπορικό λιμάνι, είναι κόμβος σιδηροδρομικών συγκοινωνιών και βιομηχανικό κέντρο. Εδώ εδρεύουν βιομηχανίες τροφίμων και κατασκευής μηχανών. Κοντά στην πόλη, στον ποταμό Δνείπερο, έχει κατασκευαστεί ένα μεγάλο υδροηλεκτρικό φράγμα.
Ιστορία
Το Κίεβο ήταν η πρώτη πρωτεύουσα της Ρωσίας. Ονομάζεται χαρακτηριστικά "Μητέρα των ρωσικών πόλεων". Το 10ο αιώνα ο ηγεμόνας του, Βλαδίμηρος, κήρυξε επίσημη θρησκεία του κράτους το Χριστιανισμό και ανέπτυξε στενές φιλικές σχέσεις με το Βυζάντιο. Τότε το Κίεβο έγινε το πολιτικό και πνευματικό κέντρο της χώρας. Στη βασιλεία του Γιαροσλάβου έφτασε στο απόγειο τη ακμής του. Το 1240 καταστράφηκε από τους Τάταρους. Αργότερα κατακτήθηκε από τους Λιθουανούς, τους Πολωνούς και, τέλος, από τους Ρώσους.
Μετά την πτώση του τσαρισμού το 1917, ιδρύθηκε η ουκρανική δημοκρατία με πρωτεύουσα το Κίεβο. Αργότερα, όταν συγκροτήθηκε η σοβιετική δημοκρατία της Ουκρανίας, έγινε πρωτεύουσα το Χάρκοβο (1923). Τέλος μετά τη λήξη του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, το Κίεβο έγινε πάλι πρωτεύουσα της Ουκρανίας.
Ένα από τα αξιόλογα αρχιτεκτονικά μνημεία που σώζονται, είναι ο ναός της Αγίας Σοφίας, βυζαντινού ρυθμού. Κοντά στο Κίεβο βρίσκεται το παλιότερο μοναστήρι της Ρωσίας.

Το Κίεβο (oυκραν. Київ) είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας, με πληθυσμό 2.819.566 κατοίκους (2008). Είναι κτισμένο στις όχθες του ποταμού Δνείπερου, ο οποίος είναι πλωτός.
Το Κίεβο είναι μία από τις παλαιότερες πόλεις της Ευρώπης. Ιδρύθηκε τον 5ο αι. μ.Χ. ως εμπορικός σταθμός για τα ανατολικά σλαβικά φύλα που κατοικούσαν στην ευρύτερη περιοχή. Με την άφιξη των Βαράγγων και την άνθιση του εμπορίου με τους Βυζαντινούς, η πόλη μετετράπη σε κομβικό εμπορικό και συνεπακόλουθα πολιτιστικό κέντρο, φθάνοντας στο απόγειό της κατά το 10ο και 11ο αιώνα, όταν αποτέλεσε την πρωτεύουσα του κράτους των Ρως.
Όμως μετά τα μέσα του 11ου αιώνα, το κράτος των Ρως άρχισε να παρακμάζει και την ίδια τύχη είχε η πρωτεύουσά του. Στα 1240 το Κίεβο καταστράφηκε από τους Μογγόλους και έκτοτε υποβιβάσθηκε σε μια μικρή περιφερειακή πόλη.
Η δεύτερη περίοδος ακμής ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν η πόλη αναδεικνύεται σε σημαντικό βιομηχανικό κέντρο στα πλαίσια της ρωσικής βιομηχανικής επανάστασης. Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση και το σχηματισμό της Σοβιετικής Ένωσης, το Κίεβο γίνεται πρωτεύουσα (1934) της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Ουκρανίας.
Κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η πόλη κατακτήθηκε από το γερμανικό στρατό, ο οποίος προέβη σε μαζικές σφαγές και εκτελέσεις, ιδιαίτερα εναντίον του πολυάριθμου εβραϊκού στοιχείου. Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι πολλοί ήταν και οι κάτοικοι που εντάχθηκαν στη Βέρμαχτ, κυρίως ως παραστρατιωτικά σώματα, είτε λόγω του έκδηλου αντικομμουνισμού τους, είτε γιατί ήλπιζαν πως ο Χίτλερ μετά τη νίκη του θα τους αντάμειβε με ανεξαρτησία από τη Σοβιετική Ένωση.
Παρά τις ολοσχερείς καταστροφές που προκάλεσαν οι Γερμανοί, το Κίεβο ανοικοδομήθηκε άμεσα και έγινε ξανά η τρίτη σπουδαιότερη (μετά τη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη) πόλη της ΕΣΣΔ στη μεταπολεμική εποχή.
Η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 ανέδειξε την Ουκρανία σε ανεξάρτητο κράτος. Έκτοτε το Κίεβο είναι η πρωτεύουσα της χώρας.