31.07.2010 18:03
Οι καθιερωμένες συλλήψεις της 31ης κάθε μηνός... Γιούρι Παπαδόπουλος
Η δέκατη κατά σειρά συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την υπεράσπιση του 31ου άρθρου του ρωσικού Συντάγματος, που κατοχυρώνει το δικαίωμα του συνέρχεσθαι, δεν διέφερε σε τίποτε από τις προηγούμενες.
Μερικές δεκάδες αντιπολιτευόμενοι και οι λεγόμενοι αγωνιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα βγήκαν στην πλατεία του Θριάμβου στο κέντρο της Μόσχας, όπου και το άγαλμα του ποιητή Μαγιακόφσκι, χωρίς την απαιτούμενη άδεια των τοπικών Αρχών, που πρότειναν άλλο σημείο συγκέντρωσης και με αυτήν την αφορμή τους συνέλαβαν.
Η ίδια πλατεία είχε παραχωρηθεί για το τριήμερο αυτό, πριν και μετά την 31η του μηνός, ημερομηνία που έχει επιλέξει για τις συγκεντρώσεις της η αντιπολίτευση, σε εραστές των μηχανών και των αυτοκινήτων επιδείξεων, οι οποίοι και παρακολούθησαν το υπαίθριο φεστιβάλ. Στην ίδια την πλατεία και τα πέριξ σημεία της περίπου 30 αστυνομικά λεωφορεία μετέφεραν ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας, οι οποίες ανέλαβαν τη φρούρηση του χώρου γύρω από μεγάλα τσιμεντένια εμπόδια και μεταλλικά διαχωριστικά, που τοποθετήθηκαν και για λόγους ασφαλείας του χώρου των ακροβατικών επιδείξεων με μηχανές και αγωνιστικά αυτοκίνητα.
Μόλις εμφανίστηκαν στην πλατεία διαδηλωτές οι αστυνομικοί άρχισαν να τους προειδοποιούν ότι η συγκέντρωσή τους είναι παράνομη και να τους συλλαμβάνουν, ενώ εκείνοι φώναζαν συνθήματα όπως «Ελευθερία!».
Ο επικεφαλής του Αριστερού Μετώπου Σεργκέι Ουνταλτσόφ έδεσε τον εαυτό του με χειροπέδες σε κτίριο της πλατείας, υποχρεώνοντας τους αστυνομικούς πρώτα να τον αποδεσμεύσουν κι έπειτα να τον οδηγήσουν στην κλούβα της αστυνομίας, όπως ακριβώς συνέβη και με τον φιλελεύθερο Μπαρίς Νεμτσόφ. Συνελήφθησαν και όσοι διαδηλωτές είχαν οποιοδήποτε ενδεικτικό ή σύμβολο συμμετοχής στη διαδήλωση «31η του μηνός».
Εν συνεχεία μια ομάδα διαδηλωτών μετακινήθηκε από την αίθουσα συναυλιών Τσαϊκόφσκι, που βρίσκεται πάνω στην πλατεία, προς το υπουργείο Οικονομικής Ανάπτυξης σε μικρή απόσταση και φώναζε «Ντροπή στην Αστυνομία!».
Στην πλατεία βρέθηκαν η πρόεδρος της Ομάδας Ελσίνκι της Μόσχας, η ογδοντάχρονη Λιουντμίλα Αλεξέγεβα και ένας από τους διοργανωτές, ο αμφιλεγόμενος συγγραφέας Εντουάρντ Λιμόνοφ, ιδρυτής του απαγορευμένου για εθνικισμό Εθνικο-μπολσεβίκικου κόμματος. Η Αλεξέγεβα συναναστράφηκε με τους διαδηλωτές και μετά από 20 λεπτά αναχώρησε, ενώ ο Λιμόνοφ συνέχισε να στέκεται στην πλατεία και χωρίς να φωνάζει κανένα σύνθημα, απλώς κρατούσε ένα πλακάτ με τον αριθμό 31. Στην πλατεία προσήλθε επίσης ο βουλευτής της Κρατικής Δούμας και ηγέτης του κινήματος νεολαίας «Νεαρή Ρωσία» Μαξίμ Μίσενκο, ο οποίος έκανε δηλώσεις στους δημοσιογράφους και μίλησε με τους διαδηλωτές.
«Το Σύνταγμα είναι μαζί μας, έχουμε κάθε ηθικό δικαίωμα και θα βγαίνουμε κάθε 31 του μήνα στο δρόμο» είχε δηλώσει νωρίτερα στο πρακτορείο «Ιντερφάξ» ο Ε.Λιμόνοφ.
Την αίτηση για τη διοργάνωση της συγκέντρωσης υπογράφουν παραδοσιακά πλέον τρία άτομα: ο Ε.Λιμόνοφ, η Λ.Αλεξέγεβα κι ένας από τους ηγέτες του κινήματος «Αριστερό Μέτωπο», ο Κονσταντίν Κασιάκιν. Επί δύο χρόνια οι τοπικές Αρχές της Μόσχας αρνούνται στους αιτούντες να συγκατατεθούν στη διαμαρτυρία τους. Αυτή τη φορά η άρνηση είχε τη δικαιολογία της παραχώρησης της πλατείας και του χώρου γύρω από το άγαλμα του Β.Μαγιακόφσκι στην Ομοσπονδία Αυτοκινητιστικού Αθλητισμού Μόσχας, ενώ σε άλλες περιπτώσεις ο χώρος παραχωρείται σε άλλες κοινωνικές οργανώσεις για τις δραστηριότητές τους.
Στις 31 Μαΐου είχαν γίνει οι χειρότερες έως σήμερα συγκρούσεις με την αστυνομία, η οποία συνέλαβε περί τα 150 άτομα, εκ των οποίων πολλά σύρθηκαν στην άσφαλτο και απωθήθηκαν βίαια προς τα λεωφορεία της αστυνομίας. Ένας από τους δημοσιογράφους, που είχε τότε συλληφθεί, ο Αλεξάντρ Αρτέμιεφ, συντάκτης της ιστοσελίδας gazeta.ru και οπαδός του κινήματος «Αλληλεγγύη» υπέστη τότε κάταγμα στο χέρι και εξαιτίας του συμβάντος αυτού έγιναν διαπραγματεύσεις μεταξύ της Αστυνομίας και εκπροσώπων των φορέων, οι οποίοι δέχθηκαν διαβεβαιώσεις ότι τα όργανα της τάξης θα τηρούν με απόλυτη ακρίβεια τους κανονισμούς σχετικά τόσο με τις συλλήψεις, όσο και τις παραπομπές στη δικαιοσύνη. Η ρωσική εξωκοινοβουλευτική αντιπολίτευση, που οργανώνει τις διαδηλώσεις αυτές υπόσχεται να συνεχίσει να διαμαρτύρεται, απαιτώντας διεύρυνση των δικαιωμάτων των διαδηλωτών, όποιος κι αν είναι ο αριθμός τους.
Ποια είναι η γνώμη σας;