Φιλορώσοι αυτονομιστές και Ουκρανοί νεοναζί Θανάσης Αυγερινός

Ακόμα και σήμερα, ο πόλεμος συνεχίζεται στην Ουκρανία ανάμεσα στον ουκρανικό στρατό και τους αντάρτες ή αλλιώς τους "φιλορώσους αυτονομιστές" όπως τους αποκαλούν.

Ωστόσο δεν είναι ακριβής ο δήθεν "αντικειμενικός" όρος "φιλορώσοι αυτονομιστές". Δεν τους την "κάπνισε" κάποια στιγμή να αποσχιστούν από την Ουκρανία και ν' αρχίσουν αντάρτικο. Οϋτε υπήρχαν σχετικά αιτήματα πέραν της υπαρκτής ιδιομορφίας ότι όλοι μιλούν μόνο ρωσικά, ότι σιχαίνονται τους συνεργάτες των ναζί τύπου Μπαντέρα, που θεοποιούνται σήμερα από την ηγεσία του Κιέβου. Υπήρχαν παραδοσιακά διαφορετικές διαθέσεις και μεγαλύτερη προσέγγιση με τη Ρωσία όπως και ανοιχτά πρακτικά σύνορα. Ο κόσμος μπαινόβγαινε όπως επί αιώνες, έβλεπε συγγενείς, εργαζόταν, έκανε ψώνια, διασκέδαζε, πήγαινε σε γιατρούς κλπ από τη μια ή την άλλη πλευρά των ουκρανο-ρωσικών "συνόρων", που δημιουργήθηκαν βέβαια μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, ενώ επί αιώνες η περιοχή σε πολύ μεγάλο βάθος και πέραν του Κιέβου ήταν Ρωσία.

Στην πραξικοπηματική ηγεσία του Κιέβου η οποία "νομιμοποιήθηκε" με τα χίλια ζόρια σε εκλογές νοθείας και (συνεχιζόμενης ως και σήμερα) παρακρατικής τρομοκρατίας σε ολόκληρη τη χώρα και με την επεμβατική "βοήθεια" σειράς δυτικών κρατών, "κάπνισε" να καθυποτάξει ακόμη και εκείνες τις επαρχίες, που είχαν επιφυλάξεις και δεν ήθελαν να συμφιλιωθούν χωρίς διάλογο και κάποιες εγγυήσεις με τη νέα ηγεσία, που ανέτρεψε έναν έστω κακό ή αντιδημοφιλή, αλλά εκλεγμένο κανονικά πρόεδρο, που επίσης κανονικά θα μπορούσε να ανατραπεί με εκλογές σε μερικούς μήνες. Κάποιοι φανατικοί τύπου Πολωνοί στην ΕΕ και Νούλαντ στη Δύση αποφάσισαν να πετύχουν μια "νίκη" επί της Ρωσίας, πιέζοντας ακόμη πιο άγρια τον Γιανουκόβιτς να επιταχύνει την προσέγγιση με την ΕΕ.

Όπως μάλιστα έχει αποδειχθεί περίτρανα σε όσους έχουν καθαρά μάτια, μυαλό και μνήμη, η ιστορία αυτή προφανώς ετοιμαζόταν μήνες, αν όχι χρόνια ολόκληρα. Και οι ανεκτικοί στους νεοναζί "φίλοι της ΕΕ" στην ηγεσία του Κιέβου δεν δίστασαν να κάψουν ζωντανούς τους διαδηλωτές στο Μέγαρο των Συνδικάτων της Οδησσού, ούτε και να στρέψουν πυρά πληρωμένων ελεύθερων σκοπευτών εναντίον αδιακρίτως πολιτών και αστυνομικών, σκορπώντας το απαραίτητο χάος για να καταλάβουν την εξουσία στο Κίεβο. Οι άνθρωποι είναι ρωσόφωνοι οπλαρχηγοί αντάρτες-πολιτοφύλακες, οι οποίοι υπερασπίζονται τα σπίτια και τα εδάφη τους, με πολύ λιγότερη από όση περίμεναν βοήθεια από τη Ρωσία, που διστάζει να εμπλακεί ενεργότερα στην Ανατολική Ουκρανία, γιατί φυσικά πρέπει να κατοχυρώσει την στρατηγικά πολύ πιο σημαντική Κριμαία. Είναι γνωστό άλλωστε ότι με εντολή Κρεμλίνου και με αιτιολογία ότι πρέπει να εμποδιστεί μια μεγαλύτερη αιματοχυσία, σταμάτησε η προέλαση των ανταρτών για την κατάληψη της Μαριούπολης.

Στο μεσοδιάστημα οι στρατιωτικοί και παρακρατικοί του Κιέβου, μαζί με τους δυτικούς συμβούλους τους θερίζουν έναν-έναν τους αγωνιστές για την ελευθερία και τη γη τους και σφίγγουν τον κλοιό γύρω από τις ανυπότακτες επαρχίες, βομβαρδίζοντας όποτε τους κατέβει άμαχους πολίτες. ΕΕ, ΟΑΣΕ, ΟΗΕ παρακολουθούν απαθείς, γιατί τι σημασία έχουν οι ζωές αμάχων, αφού είναι Ρώσοι κατά βάθος αυτοί, που σκοτώνονται και οι δολοφόνοι τους είναι ευρωπαϊκό δημιούργημα; Ο 21ος αιώνας μπήκε με άλματα πολιτισμού, όχι αστεία...