Χρειαζόταν διεθνής διάσκεψη για το Κυπριακό και παροχή εγγυήσεων από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και όχι από  «έναν, δυο, τρεις», τόνισε ο Ρώσος ΥΠΕΞ Σεργκέι Λαβρόφ κατά τη χθεσινή εναρκτήρια του έτους συνέντευξη Τύπου, απαντώντας σε ερώτηση του Θανάση Αυγερινού.

Ο Ρώσος υπουργός δεν έκρυψε ορισμένη δυσαρέσκειά του γιατί ενώ όλες οι πλευρές, Κύπριοι, Έλληνες και Τούρκοι συμμερίζονταν τις ιδέες αυτές, τελικά στη Γενεύη δεν προσκλήθηκαν όλα τα μέλη του ΣΑ, προφανώς γιατί είχε διαφορετική άποψη για το θέμα η Αγγλία…
Παραθέτουμε την πλήρη δήλωση του Σεργκέι Λαβρόφ, ενός από τους καλύτερους παγκοσμίως γνώστες όλων των πτυχών του Κυπριακού και τη σύντομη αναδρομή του στο αποτυχημένο σχέδιο Ανάν:
«Όντως άρχισα από παλιά να ασχολούμαι με αυτό το ζήτημα, πρωτίστως γιατί πάντοτε, παραδοσιακά, το Κυπριακό πρόβλημα βρισκόταν στο επίκεντρο της προσοχής του ΣΑ του ΟΗΕ, μεταξύ άλλων και λόγω της παρουσίας στην Κύπρο προσωρινής δύναμης του ΟΗΕ, η εντολή προς την οποία τακτικά επαναβεβαιώνεται και παρατείνεται από το Συμβούλιο Ασφαλείας. Πάντοτε συνέτασσαν από κοινού τα ψηφίσματα αυτά για την παράταση της εντολής, είτε για την πολιτική διαδικασία της διευθέτησης του Κυπριακού προβλήματος τα μόνιμα μέλη του ΣΑ του ΟΗΕ. Όταν ήδη ολοκλήρωνα τη θητεία μου στη Νέα Υόρκη ως μόνιμος αντιπρόσωπος, παρόμοιες περίπου προσδοκίες, όπως και στην περίπτωση της τωρινής συνάντησης στη Γενεύη, είχαν υπάρξει για το λεγόμενο “σχέδιο Ανάν”, ο οποίος ήταν τότε γενικός γραμματέας του ΟΗΕ. Πρότεινε στις πλευρές να συμφωνήσουν να διοργανώσουν δημοψήφισμα με θεμελιώδη προβλήματα να παραμένουν μη συμφωνημένα, να διατηρηθούν οι διαφωνίες στα έγγραφα, που θα τεθούν προς ψήφιση στο δημοψήφισμα, με τη λογικά ότι ένα θετικό αποτέλεσμα θα παραδώσει την επίλυση αυτών των μη διευθετημένων ζητημάτων στα χέρια του ΟΗΕ, ο οποίος θα συγκροτήσει τη δική του διαιτησία και θα κατοχυρώσει για κάποιον λιγότερο, για κάποιον περισσότερο έδαφος και θα επιλύσει τα ζητήματα της ιδιοκτησίας. Συναντήθηκα τότε με τους ηγέτες της Κύπρου, όταν επισκέπτονταν τη Νέα Υόρκη. Είμασταν πεπεισμένοι ότι θα είναι λάθος να παραπεμφθούν στη διαιτησία οξύτατα προβλήματα, που χωρίζουν τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους. Παρ’ όλ’ αυτά το “σχέδιο Ανάν” υποστηρίχθηκε κι έγινε το δημοψήφισμα, που απέτυχε. Εάν εννοείτε ότι η θέση μου εκείνη τη στιγμή, αντικατόπτριζε την εμπειρία μου, τότε ναι, μάλλον έτσι είναι.
Το ανέφερα αυτό για να κατανοήσετε, ότι οι προσπάθειες να κατασκευαστεί ένα θετικό κλίμα δεν είναι πάντοτε σωστές και παραγωγικές. Παρατήρησα μια υπερβολική αισιοδοξία κατά την προετοιμασία της συνάντησης της Γενεύης. Δεν θα κρύψω ότι συζητήσαμε με Κύπριους, Έλληνες και Τούρκους συναδέλφους. Έχουμε επαφές με όλους. Στο ερώτημά τους πώς βλέπαμε τη διοργάνωση αυτής της διάσκεψης, είπαμε ότι εάν λόγος γίνεται για μια διεθνή διαδικασία, όπου θα συζητηθούν οι εγγυήσεις, τότε οι ιδανικότερες εγγυήσεις για την ενωμένη Κύπρο είναι οι εγγυήσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και όχι οι εγγυήσει μιας, δύο ή τριών χωρών. Συμφωνούσαν μαζί μας οι Έλληνες και οι Κύπριοι συνάδελφοί μας. Γι’ αυτό και εκδήλωσαν το ενδιαφέρον τους ώστε στη διάσκεψη, η οποία θα ασχοληθεί με τις διεθνείς απόψεις της διευθέτησης, να λάβαιναν μέρος τα πέντε μόνιμα μέλη του ΣΑ ΟΗΕ. Οι υπόλοιποι συμμετέχοντες σ’ αυτή τη διαδικασία, προφανώς δεν θέλησαν αυτό το σχήμα, πράγμα, που με οδηγεί στη σκέψη ότι ορισμένοι εταίροι μας επιδιώκουν να βγουν από το σχήμα, σύμφωνα με το οποίο την ασφάλεια της Κύπρου θα την εγγυάται το ΣΑ του ΟΗΕ και όχι κάποιος μόνος του, ή κάποιοι δυο και τρεις. Κατά τη γνώμη μου αυτό δεν είναι σωστό, αλλά είμαστε έτοιμοι να υποστηρίξουμε οποιεσδήποτε συμφωνίας επιτευχθούν από τους ίδιους τους Κύπριους μεταξύ των δύο κοινοτήτων».