Εντάξει, το καταλάβαμε. Η Ελλάδα ως κράτος περνά κρίση. Αν και οι Έλληνες,
ως άτομα, δεν πρόκειται ποτέ να εγκαταλείψουν τις διασκεδάσεις τους, όσα
προβλήματα κι αν έχουν. Και πότε δηλαδή δεν πέρναγε η Ελλάδα κρίσεις; Ή
πότε δεν ασχολιόταν με τεντωμένα νεύρα με τις πολιτικές εξελίξεις ή δεν
αμφισβητούσε την εξουσία και τους θεούς της. Από την αρχαιότητα οι Έλληνες
αντιλαμβάνονται την ενεργό εμπλοκή στα δημόσια πράγματα ως προσωπική
υποχρέωση κάθε φυσιολογικού πολίτη. Όσοι γνωρίζουν από χρόνια Έλληνες, το
έχουν διαπιστώσει. Μιλάνε για πολιτική με ή και χωρίς αφορμή, οπωσδήποτε
την ώρα του φαγητού και του ποτού, αλλά ακόμη κι όταν φλερτάρουν. Ποιος
Έλληνας δεν σας ρώτησε π.χ. για τον Πούτιν; Όσοι γνώρισαν Έλληνες μόλις
τώρα, εντυπωσιάζονται. Γι’ αυτό και αρκετοί τουρίστες ψάχνουν πλέον να
φωτογραφίσουν διαδηλώσεις ή διαμαρτυρίες, που βρίσκουν μόνο στο κέντρο της
Αθήνας ή μεγάλων πόλεων και μακριά από τα τουριστικά θέρετρα. Δεν
αμφιβάλλουμε ότι η Ελλάδα θα βρει αργά ή γρήγορα το δρόμο της, με τη
βοήθεια της ΕΕ – που έκανε στην αρχή την αδιάφορη – και των πολλών φίλων
της στον κόσμο. Μπορεί όντως να το παρατράβηξε με τα χρέη και τις αναβολές,
όμως τώρα δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Το βέβαιο είναι ότι όσο κι αν
«οργανωθεί», η Ελλάδα δεν θα μοιάσει ποτέ 100 % με την υπόλοιπη ΕΕ,
αφήνοντας ανοιχτή τη χαραμάδα στην αμφισβήτηση των πάντων και το
δημιουργικό χάος. Θα ταλαντεύεται για πάντα ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή.
Αυτό, άλλωστε, είναι και το μεγάλο μυστικό της, γιατί οι μιγάδες είναι
πάντοτε ομορφότεροι και υγιέστεροι...